W małych przedmiotach zawiera się wielka historia. Jeżeli jeszcze tym przedmiotem jest obrączka ślubna historia zyskuje wymiar emocjonalny i symboliczny. W tym przypadku właśnie dzięki niej możemy opowiedzieć o postaci niezwykłej. Zygmunt Sierakowski tylko z pozoru był typowym przedstawicielem polskich patriotów żyjących w XIX w. Jak wielu mu podobnych, przeszedł przez śledztwo, zesłanie w rekruty, konspirację i zakończoną śmiercią walkę z bronią w ręku. Niewielu jednak dorównywało Sierakowskiemu zdolnościami, pasją, niespożytą energią i rozległymi horyzontami, a także perspektywami kariery. Posiadał też niezwykłe talenty dyplomatyczne, co pozwoliło mu odnosić sukcesy na arenie międzynarodowej.

Główną ideą filmu jest przypomnienie wieloaspektowej pamięci o Ustawie Rządowej i jej twórcach, a także zmieniającym się odbiorze jej treści i roli w narodowej tradycji. Film poświęcony jest, nie momentowi uchwalenia i poszczególnym zapisom Ustawy Rządowej, ale jej recepcji, tak jeszcze w ostatnich latach Rzeczypospolitej, jak i po upadku Polski. Opowiada o kultywowanej pamięci o Konstytucji 3 Maja przez trwającej ponad wiek narodowej niewoli i znaczeniu tej pamięci dla narodowego bytu. Opowieść rozpoczyna się wraz z pierwszą majową rocznicą (1792), a zakończy się przywróceniem święta 3 maja w okresie II Rzeczypospolitej. Zostaną pokazane narodowe manifestacje, formy upamiętniania, rola tematu Konstytucji 3 Maja w spuściźnie literackiej, czy historycznym sporze o przyczyny upadku Rzeczypospolitej. Zobaczymy dzieła plastyczne ze słynnym, acz wcale niejednoznacznym w przekazie "Uchwaleniem Konstytucji 3 Maja" Jana Matejki, czy wielością patriotycznych gadżetów produkowanych w okresie zaborów.

Film opowiada niesamowitą historię życia generała Janusza Brochwicza-Lewińskiego ps. Gryf. Bohater uczestniczył w wojnie obronnej 1939, był uciekinierem z sowieckiej niewoli, współtworzył Armię Polskiego Państwa Podziemnego. Był autorem brawurowych akcji zbrojnych, takich jak napad na Aptekę Wendego w Warszawie czy dowództwo słynnej obrony Pałacu Michla podczas pierwszych dni Powstania Warszawskiego. Pocisk niemieckiego snajpera eliminuje Gryfa z dalszej walki w Powstaniu. Ciężko ranny trafia do niemieckiej niewoli a następnie przedostaje się do Szkocji. Jako komandos jednak nie wraca do Polski tylko wybiera los emigranta. Wstępuje do brytyjskiego wojska gdzie służy m.in jako oficer wywiadu Wielkiej Brytanii oddelegowany do walki z komunizmem.

Film dokumentalny opowiadający o starszym bracie Józefa Piłsudskiego. Bronisław Piłsudski brał udział w zamachu na cara Aleksandra III. Za karę, został skazany na 15 lat zesłania na wyspę śmierci - Sachalin. Na obcej ziemi zajmował się badaniami etnograficznymi miejscowych ludów. Jego prace są do dziś cennym źródłem wiadomości o życiu i kulturze Ajnów.

Zygmunt Szendzielarz ps. Łupaszka, major kawalerii Wojska Polskiego i Armii Krajowej, dowódca V Wileńskiej Brygady AK. Uczestniczył w II wojnie światowej, po zakończeniu działań wojennych włączył się do pracy konspiracyjnej w Wilnie w ramach ZWZ - AK. Potem zaangażował się w konspirację. Pseudonim Łupaszka przyjął po słynnym zagończyku z okresu walk z bolszewikami w latach 1919 - 1920, ppłk. Jerzym Dąbrowskim. 30 czerwca 1948 roku w Osielcu pod Jordanowem Szendzielarz został aresztowany. Obława była ściśle utajniona, UB pozornie szukało niezidentyfikowanego góralskiego rozbójnika. Gdy niczego niepodejrzewający Szendzielarz wyszedł przed swoją chatę, został natychmiast otoczony przez funkcjonariuszy bezpieki i aresztowany. Zaraz po aresztowaniu, Łupaszka został przewieziony do Warszawy i osadzony w więzieniu mokotowskim przy ul. Rakowieckiej. Jego proces rozpoczął się 23 października 1950 roku. Szendzielarz nie zaprzeczył swojemu udziałowi w podziemiu antykomunistycznym, ani nie poprosił o łaskę. 2 listopada 1950 r. został skazany przez sędziego Mieczysława Widaja na osiemnastokrotną karę śmierci. Wyrok wykonano 8 lutego 1951 roku w więzieniu na Mokotowie. Ciało zostało pochowane w tajemnicy w nieznanym przez lata miejscu. Osią filmu są poszukiwania szczątków majora na warszawskiej Łączce na Cmentarzu Powązkowskim, a także przygotowania do pogrzebu, który odbędzie się 24 kwietnia 2016 roku. Kamera towarzyszy pracom poszukiwawczym ofiar terroru komunistycznego, prowadzonym przez prof. Krzysztofa Szwagrzyka, wzruszającym chwilom, kiedy zostaje ogłoszone odnalezienie ciała majora, a także więziennym wspomnieniom Lidii Lwow-Eberle, która wraz z ekipą filmową wraca do więzienia na Rakowieckiej. Ponadto zostaną pokazane wzruszające momenty przygotowań do pogrzebu, złożenia ciała majora do trumny wraz z mundurem oraz szablą oficerską, ryngrafem i obrazkiem św. Antoniego z Padwy, który dała Lidia Lwow Eberle, kobieta życia majora Łupaszki.