Arthur towarzyszy grupie rabującej groby i handlującej starożytnymi znaleziskami, choć sam nie szuka zysku ani przygody. Niczym Orfeusz, ma nadzieję odnaleźć w zaświatach to, co utracił.
Nieznający ironii, występku ani fałszu Lazzaro jest wcieleniem najszlachetniejszej dobroci, przez wszystkich uznawanej jednak za zwykłą głupotę. Kiedy udzieli schronienia znudzonemu synowi arystokratki, ten postanowi dla zabawy wykorzystać naiwność wieśniaka.