Repertuar kina KINOMUZEUM

Rozpoczęcie filmu stanowią wiadomości głosowe z policji, dotyczące zaginionej matki reżyserki. Gdy wybucha kolejny kryzys z Nualą, jej córka chwyta za kamerę. Wraca do miejsca, w którym dorastała i konfrontuje się z nadal obecnymi tam duchami przeszłości. Walcząca z alkoholizmem i głęboką depresją Nuala potrafi ją niejednokrotnie zaskoczyć błyskotliwymi opiniami.

Co może zrobić kobieta, gdy państwo i religia kontrolują każdy aspekt jej życia, począwszy od tego, jak się ubiera, po sposób, w jaki zarabia na życie? Reżyserka Farahnaz Sharifi, urodzona parę tygodni po rewolucji w Iranie w 1979 roku, sięgnęła po kamerę 8 mm, którą kupiła w młodym wieku i nagrywała nią alternatywne życie toczące się prywatnie, poza państwem - za zamkniętymi drzwiami, za którymi jej rodzina i przyjaciele mogli być w pełni sobą. Jednocześnie obsesyjnie kolekcjonowała niszczejące szpule taśm 8 mm pozostawione przez anonimowe osoby, które pokazywały świat przed rewolucją. Udało jej się zarejestrować dwa kontrastujące ze sobą światy – sceny brutalnych represji na ulicach i domowe filmy pokazujące chwile radości, tańca i wolności. Zbudowała nie tylko prowokująca mieszankę osobistej narracji i lekcji historii porewolucyjnego Iranu, lecz również intymną i aktualną refleksję, udowadniającą, że nagrane obrazy mogą przeciwdziałać wymazywaniu historii i tożsamości kobiet.

Jest 13 sierpnia 1965 r. w Nowym Jorku, a Beatlesi wystąpią na Shea Stadium w następny weekend. Fani przepychają się na ulicach, mając nadzieję, że uda im się dostrzec swoich idoli. Ta dynamiczna impresja epoki nagle poszerza swoją perspektywę o obrazy zamieszek w Watts w Los Angeles, które zostały wywołane przez wściekłość na rasizm i przemoc policji. Tymczasem Nowojorczycy relaksują się w parku lub tańczą twista, a dwóch młodych świadków: początkujący pisarz i wspomniany fan Beatlesów pojawia się w formie rysunków.

Leni Riefenstahl jest uważana za jedną z najbardziej kontrowersyjnych postaci XX wieku. Jej filmy, "Triumf woli" i monumentalna "Olimpiada", doskonale ukazują perfekcyjnie inscenizowany kult ciała oraz nazistowską celebrację wyższości i zwycięstwa. Jednocześnie obrazy te wyrażają pogardę dla niedoskonałych i słabych. Estetyka Riefenstahl jest dziś bardziej obecna niż kiedykolwiek wcześniej — ale czy to samo można powiedzieć o przekazie, jaki niesie? Film szuka odpowiedzi na to pytanie, wykorzystując filmy dokumentalne Riefenstahl, ale także prywatne nagrania, zdjęcia i listy. Andres Veiel umieszcza fragmenty jej biografii w szerszym kontekście historycznym. Jak to możliwe, że mogła stać się czołową reżyserką III Rzeszy, jednocześnie nieustannie zaprzeczając bliskim związkom z Hitlerem i Goebbelsem?

"Pod powierzchnią" to psychologiczna podróż po współczesnej Polsce, ukazująca życie ludzi mieszkających na terenach byłych miejsc Holocaustu. Film przedstawia intymne historie bohaterów i bohaterek, w których przeszłość łączy się z codziennym doświadczeniem. Odsłaniają się niepokojące sprzeczności, z którymi mieszkańcy tych miejsc muszą się mierzyć.

"Pociągi" to artystyczna, refleksyjna podróż przez XX wiek, stworzona wyłącznie z archiwalnych materiałów filmowych. Bez słów, pełen piękna i goryczy obraz, w którym zachwyt przemieszczania staje się przekleństwem, a łzy radości mieszają się z bólem rozpaczy.

Sentymentalny dryf postapokaliptycznymi rubieżami Afryki w akcie desperackiej walki z bezlitosnym upływem czasu. Uporczywa wędrówka pustynnym szlakiem znaczonym gwiazdozbiorem trzynastego znaku zodiaku. Uporządkowywanie i zachowywanie wspomnień o bliskich w formacie misji retro gry komputerowej. Angolska pocztówka z majaczącymi w tle wrakami frachtowców, dedykowana wszystkim prześladowanym przez duchy przeszłości.

Młoda kobieta zbliża się do końca ciąży, gdy nadprzyrodzone wydarzenia wywracają otaczający ją świat do góry nogami.

W 1983 roku niepełnosprawna Kalifornijka Elizabeth Bouvia wystąpiła o "prawo do śmierci", wywołując ogólnokrajową debatę na temat autonomii, godności i wartości życia osób z niepełnosprawnościami. Po latach procesów sądowych Bouvia zniknęła z życia publicznego. Reżyser Reid Davenport, który żyje z niepełnosprawnością, prowadzi narrację śledczej opowieści, badając, co stało się z Bouvia. Charakterystyczne dla reżysera podejście partycypacyjne sprawia, że ta historia jest zarówno wciągająca, jak i osobista. Wnikliwa perspektywa Davenporta oraz jego wyraźna pasja zmieniają opowieść o jednej złożonej sprawie w szeroką i egzystencjalną eksplorację teoretycznej świętości życia i surowych praktycznych realiów życia osób z niepełnosprawnościami w społeczeństwie pełnym uprzedzeń.

Reżyserka zagłębia się w archiwa swojej matki fotografki, aby stworzyć osobistą historię o miłości i stracie na podstawie jej prac.

Brytyjska muzyczka, kompozytorka i performerka Genesis P-Orridge zanurzyła się w pełni w swojej sztuce. Pionierka, grająca na gitarze basowej, skrzypcach i wibrafonie, była współzałożycielką grup Throbbing Gristle i Psychic TV, awangardową artystką, duchową odkrywczynią, okultystką i transgresyjną rewolucjonistką w kwestiach płci, która określała siebie jako osobę pandrogeniczną. Pojawiała się w filmach i teledyskach, ale nigdy nie poznaliśmy jej prawdziwego życia. Aż do teraz. Wielokrotnie nagradzany grecko-amerykańsko-brazylijski reżyser David Charles Rodrigues ("Gay Chorus Deep South") dokumentuje ostatni rok życia P-Orridge'a, gdy zmagała się z białaczką, a przy okazji opowiedziała o sobie, ujawniając, jak wiele poświęceń i ostatecznych korzyści płynęło z jej nadzwyczajnego życia. W niezwykle osobistym filmie występują nietuzinkowe postaci: William Burroughs, Brion Gyson, Timothy Leary, Alice Genese (Psychic TV), David J (Bauhaus/Love and Rockets), nepalscy mnisi, afrykańscy szamani i specjalne cameo Jej Królewskiej Mości Elżbiety II. Zobaczymy także nigdy wcześniej niepokazywane archiwalne nagrania, w tym występy Throbbing Gristle i Psychic TV.