Opowieść o przypadkowości sukcesu i miłosnej obsesji. Wynalazca Kalt przywłaszcza sobie pomysł należący do kogoś innego. To jedynie prototyp zabawki – wariant kostki Rubika – ale dzięki niej bohater zdobywa sławę i pieniądze. Jego losy widz poznaje wyrywkowo, natomiast akcja zasadniczej części filmu toczy się w 1978 roku, gdy Kalt cieszy się opinią geniusza, który z tajemniczych powodów wycofał się z życia publicznego. Mężczyzna postanawia wówczas udzielić wywiadu przebojowej dziennikarce telewizyjnej i odkrywa przed nią swoje sekrety. Ta historia, chwilami absurdalna, została przedstawiona przez reżysera z ironią i poczuciem humoru. Zabawne są zarówno dialogi, jak i celowo przerysowana gra aktorska. Sporą dawką humoru odznacza się także stylizacja obrazu oraz dziwaczne postaci i detale, których nie brakuje w tym alternatywnym świecie. Richard Brody pisał o filmie dla „New Yorkera”: Kusza ujawnia inspiracje [Wesem] Andersonem […] jednocześnie Pinney nie jest tylko naśladowcą; tworzy własny styl i własne filozoficzne uniwersum.