Duże obszary arktycznej Syberii przez dziesięciolecia były strefami zakazanymi. Po raz pierwszy filmowcom udało się uzyskać dostęp do niektórych z nich, aby odkryć dramatyczną degradację wód, gleby i powietrza. Film przedstawia zmiany klimatyczne i ich poważne konsekwencje dla rodzimej populacji. Gigantyczne kaniony otwierają się tam, gdzie kiedyś był niekończący się las tajgi. Setki ogromnych szczelin pojawia się z głębin, wydzielając metan, który ma 30 razy silniejszy efekt cieplarniany niż dwutlenek węgla. Rzeki mają niski poziom wód, a duże wydmy w ich wyschniętych korytach sprawiają, że części środkowej Syberii przypomina Saharę. Każdego roku nad tajgą szaleją pożary lasów. Olbrzymie warstwy wiecznej zmarzliny topnieją i ujawniają pozostałości dawnych czasów, w tym nieznane dotąd formy życia drobnoustrojów, które teraz powracają do życia. W Arktyce zmiany klimatyczne nie są już kwestią czasu. Dzieje się to teraz i w niepokojącym tempie. Naukowcy twierdzą, że punkt krytyczny osiągnięto już lata temu. Puszka Pandory została otworzona.