30 minut – tyle trwa podróż z naszego domu do wsi. Odległość: 40 km. Na początku była to daleka wyprawa do miejsca, gdzie panuje chaos, chociaż dzień jest spokojny i jakoś się toczy, gdzie ludzie nie pracują, ale ciągle coś robią, choć zmian jakoś nie widać. Przez dwa lata pokonywaliśmy tę drogę. Filmowaliśmy nasz dziennik podróży. Nieregularnie, ale z zamiarem opisania życia ludzi, których tam poznaliśmy. Opisania, czyli uporządkowania tej rzeczywistości. Mieliśmy plan, wyznaczone role dla siebie i dla nich oraz kamerę, za którą łatwo się schować. Pewnego dnia okazało się, że nie oddziela nas już kamera, że nasi bohaterowie przestali ją dostrzegać. I znaleźliśmy się tak blisko, że musieliśmy ulec tej rzeczywistości. Ten film jest także o nas.