Otóż drugim Kieślowskim to on nie jest. Znacznie bliżej mu do drugiego Vegi, ale nie jest jeszcze tak źle. Film jest żenujący tylko chwilami, szczególnie tymi, gdy reżyser próbuje "artystycznej głębi". Jednak od biedy da się obejrzeć. Jak zwykle znakomitą robotę robi Frycz, który potrafi coś wycisnąć nawet z banalnie napisanej roli.