Kolejny raz koleżanka buduje sobie obraz świata i jednocześnie wyciąga "życiowe" wnioski na podstawie WYMYŚLONEJ historii.
Mam też poważne pytanie: jaką alternatywę ma koleżanka dla rodziny jako takiej, skoro "najczęściej w nich dzieją się rzeczy okrutne". Jakieś komuny ludowe? Armie pracy odsypiające swój trud i znój w "powłokach mieszkalnych" na 50 tys. osób (autentyczny pomysł bolszewików)? A ma koleżanka świadomość, że niemal wszystkie złe uczynki, przestępstwa, zbrodnie dokonywane są przez... ludzi? I co teraz? Co z nimi?!
Proszę się nie obrażać, to żadna protekcjonalność, ale muszę spytać - ile ma pani lat?
Miłego dnia.

Koleżanka już jakiś czas temu skończyła studia i jest psychologiem, zajmującym się między innymi przemocą w rodzinach. Dla mnie więc nie jest to WYMYŚLONA historia. Nie jestem przeciw rodzinie, nic lepszego nie wymyślono. Brakuje edukacji, wsparcia - zarówno dla dzieci jak i dla rodziców o niskich kompetencjach wychowawczych.

Wierzę, że psychologiem jest pani wspaniałym. Proszę się na tym skupić, to ważny zawód.
Dajcie jednak czasem tym rodzinom odetchnąć, nie wmawiajcie im, że są źródłem zła wszelakiego (>Wbrew głoszonym obecnie wszem i wobec hasłom o "świętości rodziny" to najczęściej w nich dzieją się rzeczy okrutne. <) Jednak, by były rodziny, muszą być i dzieci, Niech pani przemyśli, czy nie jest tak, że tym zygzaczkiem piłuje pani gałąź na której siedzi..

Możliwość dokonania wyboru nie jest jednoznaczna z podejmowaniem każdorazowo decyzji o aborcji, gdy tylko zajdzie się w ciążę. To kompletnie różne sprawy. Nikt rodzinom nie wmawia, że są źódłem zła - cóż za nieuprawniona generalizacja!!!!

Oj tam, oj tam, żadna generalizacja nieuprawniona. To logiczny wniosek z pani osobistej wypowiedzi. "Możliwość wyboru" czego? Zabić/nie zabić? Taka wykształcona osoba, a boi się nazywać rzeczy po imieniu. Bo wówczas co - dylemacik moralny się będzie miało, a człowiek ma taką straszną potrzebę myślenia o sobie dobrze...

Już mnie zmęczyła ta rozmowa. Nie dogadamy się.

Nie dyskutuje się, by się "dogadać". Nie ubijamy jakiegoś interesu. Dyskusja zazwyczaj rozwija, pozwala spojrzeć na rzeczywistość oczami konkretnej obcej nam osoby, przemyśleć raz jeszcze swoje argumenty, skonfrontować je z odmiennym zdaniem, a czasem dowiedzieć się czegoś nowego. Dla nas, konserwatystów ;-), to wartość.
Dziękuję za tę parodniową rozmowę. Sporo z niej wyniosłem.
Do widzenia. I wszystkiego najlepszego z okazji naszego Święta!

Facet, w łeb się puknij. Argumenty z du** wyciągasz, naprawdę. Czegoż się doczepił do tej wypowiedzi? Dziewczyna tak ten film odczuła. Co do rodzin ma całkowitą rację. Nie, nie trzeba się MNOŻYĆ żeby mieć dzieci ;) Można zdecydować się na adopcję, jak ja i wielu innych.
Brzmisz jak niedowartościowany burak, który na forum publicznym musi wylać swoje żale, bo w domu nie może.
Jak można doczepić się do czyjejś myśli? Wyrażonej w sposób zrównoważony i możliwy do interpretacji? Masz swoje zdanie, Pani powyżej ma swoje, a ja jeszcze inne. I co? Aż tak Cię to boli? Przykre. Z pretensjami wróć do mamy. Ewidentnie gdzieś błąd popełniła ;)
O! Proszę! Mamy przyład "świętej rodziny"! Wstyd.

Jeśli nauczysz się dyskutować z kimkolwiek bez
ubliżania, zwłaszcza na samym początku (sic!), cóż, jest szansa, że ktoś w ogóle przeczyta, co napisałaś. Wierzę, że kiedyś dorośniesz i wówczas wrócimy do tematu. Żegnam krowę (a co, ja też potrafię!)