Główny bohater filmu, Aleksander Puszkin, jest artystą malarzem, zamieszkującym spokojną, białoruską wioskę. Malarstwo jest dla artysty sposobem na wyrażanie poglądów na życie społeczne i polityczne Białorusi. Na jego domu od wielu lat jest zawieszona tradycyjna flaga białoruska w kolorach biało-czerwono-białym, ale nikt specjalnie nie przejmuje się taką manifestacją poglądów. Gdy jednak w dzień oficjalnego święta niepodległości 3 lipca przed Muzeum Narodowym w Mińsku urządza wystawę swoich prac, milicja bardzo szybko kończy happening aresztując artystę. Nie bez powodu: malowane przez niego portrety przedstawiały Białorusinów, którzy w przeszłości dążyli do odzyskania niepodległości. Postawę malarza łatwiej zrozumieć, gdy pozna się jego ojca, prostego człowieka, który w czasie II wś został siłą wcielony do policji nadzorowanej przez niemieckich okupantów. Puszkin sprzeciwia się także zanikowi kultury białoruskiej i narodowych obyczajów, spowodowanemu przez wieloletnią rusyfikację Białorusi. W ostatnich scenach możemy zobaczyć odtworzone obrzędy Nocy Kupały z udziałem artysty i jego przyjaciół.