Bohaterem filmu jest Boliwijczyk, nielegalny emigrant, który przyjechał do Buenos Aires w poszukiwaniu pracy. Zatrudnia go właściciel niewielkiej kafeterii. W kilku epizodach, głównie opartych na dialogach, Caetano pokazuje środowisko, skupione wokół tego miejsca. Oczami obcego - nowego pracownika przygląda się stałym bywalcom lokalu, ich problemom i zwyczajom, delikatnie kładąc nacisk na opinie i uprzedzenia względem obcokrajowców.
Obierając subiektywny punkt widzenia człowieka, zagubionego w obcym mieście, kraju i kulturze, reżyser stara się oddać całą tę wewnętrzną walkę, jaka się w nim toczy. Sprowadzony do najniższego poziomu w społecznej hierarchii, nie posiadający żadnych praw, odarty z przysługującego mu dotąd człowieczeństwa, jest niczym dziecko we mgle, wystawiony na ciosy, zdawałoby się - zupełnie bezbronny. Mimo to - z początku nieśmiało, potem coraz bardziej stanowczo - od ludzi, z którymi przyszło mu na co dzień obcować, domaga się elementarnego szacunku. To niezbywalne prawo, którego nikomu byśmy nie odmówili, doprowadzi do finałowego, cichego, przejmującego dramatu.