Słodko-gorzki obraz Miroslava Momcilovicia. Opowiada o miłości niemożliwej w realiach współczesnego Belgradu, którego mieszkańcy borykają się z problemami uczuciowymi i desperacko poszukują prawdziwej miłości.
Alek (Gordan Kicic) po odejściu ukochanej Teodory (Milica Mihajlovic) popada w czarną rozpacz. Pociesza go przyjaciel Bane (Milos Samolov), co jednak niezbyt mu pomaga. Teodora znajduje nowy obiekt westchnień Nemanję (Branislav Trifunovic), który jednak kocha inną. Jest nią Marina (Vanja Ejdus) zainteresowana z kolei Alekiem.

Alek jest w rozpaczy, ponieważ po trzech latach opuściła go Teodora. Razem ze swoim przyjacielem, Bane, odbywa sesje użalania się nad sobą. Wciąż wydzwania do Teodory wbrew radom Bane, gdy tymczasem ona zdążyła się już zakochać w Nemanji. Szkopuł w tym, że Nemanja kocha Marinę, a nie Teodorę. Z kolei Marina wcale nie kocha Nemanji, ponieważ bardzo pociąga ją „słowiańska rozpacz” charakteryzująca Aleka. Każde z nich dałoby wszystko, aby być z tymi, którzy właśnie w tym konkretnym momencie wcale ich nie potrzebują. Każde z nich odnosi się wyniośle wobec tych, którzy są im obojętni, a jednocześnie potrafią być niezwykle czuli względem osób, które za wszelką cenę chcą uwieść...