Warszawa 1972 rok. Józef Burski jest postacią numer sześć w biurze politycznym partii, a tym w samym państwie. Niespodziewanie zostaje pozbawiony stanowiska, służbowego samochodu i przepustki do biura. Odwracają się od niego z przełożeni i koledzy. Degradacji zawodowej towarzyszy też ostracyzm towarzyski. Z dnia na dzień Burski zostaje sam.

Tłem filmowych wydarzeń jest Warszawa 1972 r. Józef Burski jest postacią numer sześć w biurze politycznym partii, a tym samym w państwie. Jest szlachetny i inteligentny, przyzwoicie traktuje swych podwładnych. Kocha swą piękną żonę Mirę i lekko upośledzoną córkę Ewę, która uczy się w szwajcarskiej szkole. Swe obowiązki wykonuje bardzo rzetelnie i nawet nie myśli o zdradzie. Mimo to pewnego dnia zostaje niespodziewanie pozbawiony stanowiska, służbowego samochodu, przepustki do biura. Odwracają się od niego przełożeni i koledzy. Degradacji zawodowej towarzyszy też ostracyzm towarzyski. Z dnia na dzień Burski zostaje zupełnie sam i tylko najbliższy przyjaciel, oficer MSW, pomaga mu w kłopotach. Od niego Burski dowiaduje się, że jego mieszkanie i telefon są na podsłuchu, a liczni konfidenci piszą na niego raporty. Jego córka zostaje niespodziewanie odesłana do kraju bez słowa wyjaśnienia. Żona popada w depresję, nie mogąc dłużej znieść takiej sytuacji. Burski na próżno usiłuje zrozumieć przyczyny prześladowań i upokorzeń, jakie go spotykają ze strony niedawnych kolegów i współpracowników. Przeciągająca się wojna nerwów doprowadza wreszcie do tragedii w rodzinie Burskich.
[filmpolski.pl]