W roku 2007, Harry Kümel ujawnił w wywiadzie, iż znana ikona wyrafinowanego, europejskiego kina, Delphine Seyrig, nie była wstępnie zbyt chętna, aby wziąć udział w filmie po zaznajomieniu się ze scenariuszem. Z kolei jej bliski przyjaciel, znany francuski reżyser Alain Resnais, będąc wielbicielem powieści graficznych, wyobraził sobie film Kümela jako stylizowany na powieść graficzną, przez co przekonał Seyrig, aby przyjęła ofertę. Kümel oznajmił również, iż zgoda Seyrig była wtedy dla niego i pozostałych scenarzystów czymś "zbyt pięknym, by być prawdziwym".
Film kręcono w Brugii, Brukseli, Meise oraz Ostendze (Belgia).
Sala restauracyjna hotelu Palais des Thermes w Ostendze, gdzie Valerie i Stefan jedzą pierwszego wieczora, a hrabina Batory widzi ich pierwszy raz przetrwała do dziś. Natomiast pijalnia (300 metrów od hotelu), w której rozgrywa się scena uwodzenia Valerie przez hrabinę (dialog o "małej szarotce alpejskiej") już nie istnieje. Hol wejściowy znajduje się w Hotelu Astoria (rozmowa z Pierre'em, scena z robiącą na drutach hrabiną Batory), podczas gdy pokoje i okna zostały nakręcone w hotelu Grand Hotel des Thermes. Jest mało prawdopodobne, iż hrabina przebywała w hotelu 40 lat przed wydarzeniami w filmie (rok 1970), gdyż w 1932 r. hotel dopiero co wybudowano.
Reżyserska edycja filmu zawiera wszystkie oryginalne sceny przemocy i nagości.
Film jest anglojęzyczny, mimo iż obsada była głównie francuskiego, niemieckiego oraz flamandzkiego pochodzenia. W przeciwieństwie do większości produkcji, należących do kina gatunków lat 70-tych, żadna rola tutaj nie została zdubbingowana przez inne osoby - wszyscy aktorzy użyczyli swoich własnych głosów, dzięki czemu możemy usłyszeć głęboką, "przydymioną" barwę Delphine Seyrig, czy też niemieckie akcenty Andrei Rau i Paula Essera.