Jeden z tych seansów z dzieciństwa, które miło się zapamiętało, a nie przetrwały próby czasu. "Waxwork" to lata 80. pełną gębą, niekoniecznie jednak zawsze w pozytywnym sensie. Film Hickoxa luźno zaledwie nawiązuje do słynnego horroru z Vincentem Price'em z lat 50. Dostajemy tutaj bowiem mieszankę młodzieżowego kina grozy, komedii i filmu przygodowego. Fabuła jest bardzo infantylna, stąd też trafi do młodszych odbiorców. Inna sprawa, że krwawych scen tutaj nie brakuje, co wprowadza do seansu pewien dysonans. Gra aktorska jest w najlepszym przypadku średnia (najbardziej zapada w pamięć rola Davida Warnera), efekty raz lepsze, raz gorsze, a scenariuszowe zwroty akcji często na bakier z logiką. Najbardziej przeszkadza bodaj fakt, że "Waxwork" ani za bardzo nie śmieszy, ani też nie straszy. Dobre jako durne oglądadło na wieczór, choć przyznam, że pod koniec byłem już nieco zniecierpliwiony.