wierzytelność jest synonimem słowa dług tłumacząc to na polski : jeden ch.j

Ciekawe rzeczy opowiadasz ...

dzięki :)

Wierzytelność jest antonimem długu, jeżeli na X ciąży dług wobec Y, to Y ma wierzytelność w stosunku do X

:) he he Prawda.(swięta prawda, częściowa prawda, "prawda mojsza i najmojsza"). Język polski nie jest łatwy, a moje pójście na skróty i powiedzenie jeden ch.j po krótkim wywodzie to za mało.
Kodeks prawa cywilnego traktuje wierzytelność jako uprawnienie wierzyciela (jednocześnie zobowiązanie dłużnika) do nabycia wartości pieniężnych lub niematerialnych. (Uczyłem się tego zawodowo, ale miałem tylko 3 ;)). Sęk w tym, że SJP PWN traktuje „wierzytelność” również jako „wartość pieniężną”, lub „niematerialną”. Są dwa znaczenia jako uprawnienie i jako wartość. Z tego tytułu dopuszczalne jest jak najbardziej określenie "spłacanie wierzytelności ojca" gdzie wierzycielem jest podmiot domyślny a dłużnikiem ojciec. Chociaż faktycznie, traktując słownikowo wierzytelność jako np "uprawnienie" to nie można go spłacić :). Bo wartości niepieniężne można jedynie mi.n. nabyć lub sprzedać a nie spłacić. To tyle w temacie :)
Co do antonimu "długu" sytuacaja jest ciekawa. Bo słowo znajduje się w np. w słowniku synonimów Andrzeja Dąbrówki jak i w słowniku antonimów- tyle że mniej wiarygodnych źródłach "wikwipediowo- internetowych"- czyli pisanych przez wszystkich. Antonimem "synonim" jest "antonim"- :) spociłem się pozdrawiam.

jakbym tego nie przeczytał to ... jeden ch.j :D

Bo To się czyta od końca i co drugi wyraz :D

True

Wg mnie spłaca się jednocześnie dług i wierzytelność. Patrząc od strony zadłużonego, to spłaca on swój dług, a patrząc od strony pożyczkodawcy, to jest mu spłacana jego wierzytelność. W opisie filmu powinno być jednak użyte słowo "dług", skoro w zdaniu jest mowa o ojcu, bo był on dłużnikiem. Gdyby napisano, że spłaca wierzytelność u jakiegoś mafioza, to byłoby wtedy ok.

Chłop chce przyje-ać się na siłę, żeby zabłysnąć.