Gdy karetka prowadzona przez Huberta wpada w hałdę na budowie, połowa przedniej szyby zostaje przykryta piaskiem. Chwilę później główny bohater cofa samochód, a wtedy na tej samej szybie praktycznie nie ma już piasku.
Paul Fournier został zahibernowany po katastrofie parowca w 1905 roku. Miał wówczas 25 lat, czyli urodził się ok. 1880 roku. Tymczasem na cmentarzu Hubert i jego żona Edmée odnajdują grób jej babci, Isabelle Fournier. Po nagrobku dowiadujemy się, że żyła w latach 1836-1908, była więc starsza od swojego męża, Paula, o ponad 40 lat. Wydaje się wątpliwe, by urodziła dziecko na początku XX wieku, będąc grubo po sześćdziesiątce.
Zdjęcia do filmu kręcono na lotniskach Charlesa de Gaulle'a i Le Bourget w Paryżu, w Le Vésinet i Billancourt (Francja) i Danii.