druga część serii pokazuje nam próbę ucieczki z więzienia, relacje Scorpion z błąkającymi się z nią współuciekinierkami (oczywiscie, band wrednych suk)
na plus jest tu mniejsza ilość seksu (ale jesli juz jest, to, to oczywiscie musi być brutalnie), za to większa ilość surrealizmu, sama symbolika wydała się ciekawsza niż w poprzedniczce
ale
ale o ile pierwszy film można obejrzeć jako taką ciekawostkę, tak drugi już męczy
bo ile mozna patrzeć na powtarzającą się w kółko nieuzasadnioną przeważnie przemoc i psychiczne totrury
a i zaczyna denerwować sama główna bohaterka - juz w pierwszym filmie niewiele mówila, ale tutaj wypowiada raptem dwie czy trzy kwestie! ja rozumiem, że rozwój jej osobowości prowadzi do jej jeszcze większego zamknięcia się w sobie, ale co z tego jesli ten rozwój ogranicza sie tylko do samych jej wypowiedzi
bowiem jej zachowanie jest kompletnym powieleniem jej zachowania z poprzedniej części, nie zmienia nic zmiana otoczenia i sytuacji, a denerwuje fakt, ze przez na oko jedną trzecią akcji wygląda na to, ze Scorpion jet neico twardsza, a raczej nie bedzie pozwalac na katowanie siebie przez innych, ale pozwala i to w sytuacjach, w ktorych wcale nie musiala na to pozwolić
pytanie tylko - po co? nic sie w tej kwesti nie zmienia, a film zamyka sie w swoim wlasnym schemacie