Nieobliczalna

Trochę inny niż książka. Zupełnie pominęli wątek ojca Daniela, ale film nie wyszedł źle. Da się obejrzeć. Oczywiście zaraz będą zaniżone oceny, bo gra tu Wieniawa. Ludzie mają jakiś kompleks tej dziewczyny, a co śmieszniejsze, moim zdaniem zagrała lepiej od Grochowskiej.

Zmarnowałem 1,5 h mojego życia.

Mi się podobał, oglądałam z zaciekawieniem, skomplikowane relacje między ludzkie, często właśnie tak jest, słyszymy o ludziach i nic o nich nie wiemy, zazdrościmy im domu, życia, a w środku dzieje się piekło.

Ciekawe i jakże aktualne rysy psychologiczne naszego społeczeństwa. Żona terroryzowana przez męża psychopatę, który momentami sam w sobie widzi potwora, jego ojciec, który resztkami przyzwoitości próbuje ratować swoje sumienie, przyjaciółka uzależniona od miłości syna - egoistka pełną gębą nie pozostawiająca złudzeń...

Wszystko w tym filmie boli. I ja po jego obejrzeniu czuję się obolała. I tą przemocą i tym ich seksem i tą zbolalą grą aktorów i ich wykrzywionymi z bólu gębami. I tą fabułą, która jest tak nijaka, jak to blokowisko. Film wpisuje się w zapomniany już nieco charakter polskiego kina - cel jeden- dobić widza. Tak jak...