Kenia, moja miłość

Podróż po Kenii śladami Karen Blixen, znanej duńskiej powieściopisarki, autorki "Pożegnania z Afryką". Autorzy filmu przemierzają sawannę, tereny zamieszkane przez Masajów, rozległy rezerwat Tsavo, malowniczą wyspę Lamu. Wszystkie te miejsca odnaleźć można w prozie Karen Blixen, która spędziła w Kenii 17 lat swego burzliwego życia.Podróż po Kenii śladami Karen Blixen, znanej duńskiej powieściopisarki, autorki "Pożegnania z Afryką". Autorzy filmu przemierzają sawannę, tereny zamieszkane przez Masajów, rozległy rezerwat Tsavo, malowniczą wyspę Lamu. Wszystkie te miejsca odnaleźć można w prozie Karen Blixen, która spędziła w Kenii 17 lat swego burzliwego życia. Przyjechała tam w roku 1917, aby poślubić szwedzkiego barona Brora Blixena, którego znała od dzieciństwa. Z rodzinnych funduszy kupiła plantację kawy u stóp górNgong. Miała nadzieję, że zdobędzie w ten sposób pieniądze i sławę. Te dwie rzeczy przyciągały do Afryki wielu Europejczyków - zubożałych arystokratów i przedsiębiorców, poszukiwaczy przygód i awanturników wszelkiej maści. Niestety, farma szybko splajtowała i Karen znalazła się w poważnych tarapatach. Baron Blixen zamierzał zbić fortunę na organizowaniu safari dla arystokratów. To on rozsławił tę formę rozrywki na cały świat, miał opinię najlepszego białego myśliwego w Afryce. W tamtych czasach nie dostrzegano jeszcze ponurego aspektu safari - faktu, że dla ludzkiej przyjemności giną setki, tysiące dzikich zwierząt. Z usług barona Blixena jako przewodnika korzystali najznamienitsi obywatele starego kontynentu - wśród nich książę Walii i Ernest Hemingway. Bror "zaraził" zamiłowaniem do polowań swoją żonę. W podróż poślubną zabrał ją nad jezioro Naivasha, gdzie przeżyła swoje pierwsze safari. To on nauczył ją strzelać - później wspominał, że była jednym z najlepszych strzelców, jakich znał. Choć mieli wiele wspólnych pasji, ich małżeństwo rozpadło się. Bror był mężczyzną, którego nie sposób zatrzymać przy sobie na dłużej. Kochał kobiety i skandale, przygody i podróże, wciąż nowe wyzwania i miejsca, których nie oglądał jeszcze żaden Europejczyk. Wciąż ciągnęło go gdzieś w nieznane, przemierzał kontynent wzdłuż i wszerz. To on wystąpił o rozwód, co było dla Karen wielkim ciosem. Nigdy mu tego nie wybaczyła - w "Pożegnaniu z Afryką" milczy na jego temat. Jednak po latach, zapytana przez przyjaciela, odpowie, że jeśli mogłaby przeżyć coś raz jeszcze, to wybrałaby safari z Brorem. Miejsce męża w jej sercu zajął Denys Finch Hutton, angielski dżentelmen, syn hrabiego Nottingham, również wielki miłośnik polowań i znakomity myśliwy. To on namówił Karen do pisania, on też nauczył ją pilotażu - loty nad sawanną były ich wielka, wspólną pasją. Finch Hutton rozbił się nad Voi. Niedługo po tym Karen wyjechała z Kenii, by już nigdy więcej tu nie powrócić. "Pożegnanie z Afryką" napisała w Danii. Książka ukazała się w 1937 roku i wkrótce zyskała opinię jednej z najlepszych powieści o Afryce, z wielkim wyczuciem wydobywającej różnicę między kulturą a naturą, obalającej mity o prymitywizmie i niższości mieszkańców Czarnego Lądu. Szerszej publiczności przybliżył "Pożegnanie z Afryką" Sydney Pollack, realizując wspaniałą ekranizację powieści z Meryl Streep, Klausem Marią Brandauerem i Robertem Redfordem w rolach głównych. [źródło: www.tvp.com.pl] więcej