Kobiety, które kocham Opisy

Film składa się z serii portretów przyjaciółek i kochanek Barbary Hammer, przeplatanych zabawnymi obrazami, przedstawiającymi warzywa i owoce. Jeden z wczesnych filmów reżyserki, w których poszukiwała wyrazu dla tożsamości i erotyki lesbijskiej, wprowadzając akty kobiet na ekran i podważając heteronormatywne wzorce ich obrazowania. Dotyk kobiecego ciała jest tu związany z politycznym przekazem samostanowienia. Łączy realistyczne obrazy bohaterek i ciała z estetyką sennego marzenia. W kulminacji filmu śmiały erotyzm idzie w parze z duchowym wymiarem seksualnych doznań i bliskości.