Po twórcy "Teksańskiej masakry piłą mechaniczną" spodziewałam się czegoś dużo lepszego. A przynajmniej czegoś dobrego. Film z początku ciekawy, ale zakończenie mnie rozczarowało. Czułam się zawiedziona, że nie dostałam odpowiedzi na pytania, które wciąż pojawiały się w filmie.

1. Kim był ten morderca? W porządku, miał zniekształconą twarz jak przystało na slasherowego psychopatę, narodził się z ciała martwej kobiety, ale co, u licha, robił w tym budynku między ścianami? To ci sami żałobnicy, którzy pomogli mu się narodzić, go tam umieścili? Uciekł z jakiegoś szpitala i tam koczował? Zadekował się, by nie płacić czynszu?

2. Co, w końcu, oznaczały te dziwne magiczne symbole, których się bał? Czy architekt budynku miał coś wspólnego z mordercą? I co z tym wszystkich wspólnego miał okultyzm?

3. Dlaczego on zabijał tych ludzi? Rozumiem, że chciał powstrzymać prace remontowe, by mu nie zniszczono przytulnego gniazdka. Ale jeśli ja, dajmy na to, porwę paru sąsiadów, to nie wpłynie to raczej na plany spółdzielni, co do ewentualnych przeróbek w budynku. Brakuje mi tu dobrego motywu dla sprawcy.