Grupa nastolatków kontra zabójca-kanibal...
"Lost After Dark" stanowi oczywisty ukłon w kierunku młodzieżowych slasherów z lat 80. Nie jest to jednak inteligentnie pomyślany pastisz w stylu "Krzyku", a raczej podróbka na wzruszenie ramion. Twórcy nie bawią się w subtelności i już na wstępie informują, że akcja toczy się w 1984 roku. Dalej wszystko płynie gładko: mamy garstkę licealistów, którzy wymykają się na weekendowy wypad do domku w lesie. Po drodze czeka ich awaria, przez co wylądują w zdewastowanym domu, który niegdyś należał do familii psychopatów-ludożerców.
Oryginalności za grosz, co można by jeszcze wybaczyć, gdyby film starał się zachować odpowiedni dystans. Ale pomimo wszystkich wtrętów humorystycznych, obraz Iana Kessnera wciąż pozostaje nieświeży i głupi niczym jego młodociani bohaterowie. Cytaty z reguły "walą" po oczach (morderca wystylizowany został na George'a Eastmana w "Antropophagusie"), podczepianie się pod neo-grindhouse'ową modę razi brakiem szczerości, a schematyczna akcja szybko zaczyna nużyć. Postaci są nieciekawe, więc nawet gdy autorzy starają się droczyć widzem i łamać gatunkowe reguły, efekt okazuje się być zgoła mizerny. Cóż z tego bowiem, że pierwszą ofiarą zostaje bohaterka, którą typowaliśmy na "final girl", skoro jest to chwyt uzasadniony jedynie próbą zaskoczenia odbiorcy, nieprzemyślany i mechaniczny. Miała być zabawa w klimacie nieodżałowanych klasyków pokroju "Piątku 13." i "TCM", a wyszło niemrawe ćwiczenie warsztatu. Plus za rolę Roberta Patricka, ale to i tak przede wszystkim z sentymentu i sympatii dla samego aktora, a nie z powodu topornie rozpisanej postaci.
Niektórym się podobało, inni twierdzą, że przeciętniak, jak dla mnie po prostu - słabe.