W męskiej grze górnolotnych zdań jest aż nadto. Parę razy któraś postać jest mentorem drugiej. Wygląda to jednak podejrzanie, mimo to film nie jest moralitetem. Jest tak na prawdę dramatem, ale nie do końca wiadomo czyim. Może ludzkiej pasji, która zamyka człowieka, zabiera życie, jest trochę jak pasożyt lub nałóg. Futbol powoduje że ludzie są wyalienowani, piją i gadają o futbolu, imprezują, to gadają o futbolu. Ale koniec dygresji, postaci jest za dużo, są zbudowane tylko częściowo. Jeden z ostatnich meczy to chyba symbol walki dobra ze złem, biorąc pod uwagę symbole przeciwnej drużyny. Zanosiło się na coś dużo lepszego ale tragedii nie ma 6/10.