Uwielbiam Marlenę Dietrich, dlatego byłam bardzo ciekawa tego filmu. Nie oczekiwałam
zbyt wiele. Jest tyle sprzecznych informacji na jej temat. Ona pisała o sobie, co innego,
inne rzeczy zauważali biografowie, a do tego wspomnienia Marii, które też są z tymi
pozostałymi sprzeczne. Tak naprawdę, chyba się nigdy nie dowiemy, jaka naprawdę była
MD, choć sądzę, że dużo może nam powiedzieć reportaż polskiej dziennikarki Andżeliki Kuźniak, która pisze stosunkowo obiektywnie.

Wracając do filmu. Nie jest źle, aktorka całkiem podobna, choć ten mocny makijaż źle
komponował się z jej urodą i wyglądała, jak karykatura MD, która bez względu na make-
up zawsze wyglądało pięknie. No i ten wątek z Carlem - nie odrzucam jego istnienia, ale
traktowanie go, jako jej jedyną miłość, jest bezsensowne. Każdy wie, że miała tylu
kochanków, że trudno stwierdzić, którego kochała najmocniej i najszczerzej.

Film jest zlepkiem najważniejszych faktów z jej życia. Całkiem przyjemny, choć raczej
parodiuje samą MD niż wiernie oddaje jej charakter.

Fani mogą sobie zobaczyć, choćby dlatego, że są tam umieszczone oryginalne
wykonania. Jako źródło wiedzy o artystce - absolutnie odradzam.