Moim zdaniem zbyt metaforycznie. Według mnie Stefan przeżył, a z Biedronką Bóg jeden wie co się stało. Na pewno nic dobrego, tamten Niemiec z lalką za mundurem raczej nie darował jej życia. Stefan dotarł na wyspę, a Biedronka była wytworem jego wyobraźni. Najpierw widać ich razem, potem Stefan jest sam. Rzeczywiście wszystko się zlewa, ale ja widziałam tam jedną postać. Przekaz jest prosty - chłopak został przy życiu, dziewczyna nie. A ta Warszawa, to już zupełnie co innego. Taka jest moja interpretacja, ale oczywiście każdy rozumie i widzi to inaczej. :)

Ten żołnierz to ten sam który był w szpitalu razem z Kobrą i darował Stefanowi życie. Jeżeli można to nazwać życiem.

Wg mojej interpretacji Stefan przeżył. Niemiec darowal mu życie, bo być może coś tam sie w nim w środku zmieniło po tym pobycie w szpitalu, kiedy Polacy darowali mu życie i po ludzku traktowali. Myślę, że obudziła się w nim pod wpływem tego jakas iskierka "dobroci". A mówi "Czysto", ponieważ moze gdyby inni jego towarzysze zobaczyli, że darował Stefanowi życie, to sami by sie nim zajęli.

Na wyspie wyraźnie widać że siedzi jedna osoba , biedronka była na stosie ciał albo naga zgwałcona i zamordowana wisiała na suficie do góry nogami tak właśnie robili Dirlewangerowcy z siaostrami ......

wspomnienia .....Po wysadzeniu drzwi do jednego z powstańczych szpitali na Starym Mieście oczom bandytów ukazała się ogromna sala zasłana materacami i polowymi łóżkami. Natychmiast wpadli do środka i zaczęli mordować rannych, wśród których znajdowali się także… ranni niemieccy żołnierze.
Ci krzyczeli do nich po niemiecku, by nie zabijali Polaków, ale degeneraci działali w morderczym amoku. Zamordowali wszystkich, z Niemcami włącznie.
Potem rzucili się na pielęgniarki, zdarli z nich ubrania i zamknęli sie z nimi w osobnym pomieszczeniu. Po chwili rozległy się krzyki gwałconych kobiet. Ich los dopełnił się kilka godzin później.
„…Wieczorem na Adolf Hitler Platz był wrzask jak na walkach bokserskich. Wdrapaliśmy się z kolegą po gruzach, żeby zobaczyć, co się dzieje. Żołnierze wszystkich formacji: Wehrmacht, SS, kozacy od Kamińskiego, chłopcy z Hitlerjugend; gwizdy, nawoływania. Dirlewanger stał ze swoimi ludźmi i się śmiał. Przez plac pędzili pielęgniarki z tego lazaretu, nagie, z rękami na głowie. Po nogach ciekła im krew. Za nimi ciągnęli lekarza z pętlą na szyi. Miał na sobie kawałek szmaty, czerwonej, może od krwi, i kolczastą koronę na głowie. Szli pod szubienicę, na której kołysało się już kilka ciał. Kiedy wieszali jedną z sióstr, Dirlewanger odkopnął jej cegły spod nóg.” (Mathias Schenk, „Mój warszawski szał”)

.............................................................jak się przeczyta taki opis, to "Miasto 44" nagle wydaje się kinem familijnym.

Ile można powtarzać, że są 2 wersje filmu ?

ht tp://s cr. hu/28 mc/ a6 f1y ( usuń spacje ) - wersja stadionowa

moim zdaniem ta stadionowa wersja jest nie realna. chociaż wolałabym że tak się zakończyło.

Nigdy nie spojrzalam tak na ten film! Na pewno twoja intepretacja pokazała mi inny widok na ten film. Dziekuję ;)