Już na samym wstępie twórcy atakują nas czołówką do złudzenia przypominającą "Psychozę". Później skojarzenia wcale nie zmierzają w innym kierunku - bohaterowie zatrzymują się w motelu ze względu na awarię samochodową, właściciel motelu do złudzenia przypomina Normana Batesa. Mógłbym jeszcze kontynuować...
Czy jednak jest aż tak źle? O dziwo - nie. "Motel" jest świetnym przykładem na to, co dobry reżyser może zrobić z fatalnym scenariuszem. Postaci, miejsce akcji, rozwiązania - wszyściutko już było. Zachowania bohaterów czasami wręcz rażą. Nie oszukujmy się - scenariusz jest słaby. Antal robi z tego jednak coś czego do końca nie bierzemy na poważnie, gdyż nie posądzam go o to, iż byłby na tyle bezczelny by do tego stopnia kopiować mistrza. Powiedzmy, że można to odbierać, jak coś w rodzaju hołdu. Ogląda się to całkiem nieźle, w okolicach połowy suspens nieprzerwanie rośnie (oho!), Beckinsale robi miłe wrażenie, Wilson trochę gorsze, ale jak na tego pana występ i tak całkiem udany.
Czy jednak mistrz byłby dumny? Polemizowałbym. Po tej klasy reżyserze można było się spodziewać produkcji wyższych lotów. Pod koniec wszystko siada, bardziej śmieszy, oczekiwania widza co do ciekawego rozwiązania okazują się spełznąć na niczym. Na pewno "Motel" wyróżnia się nieco na tle innych produkcji tego, ponieważ twórca "Kontrolerów" z tak ogranego (i nadającego się co najwyżej dla reżysera klasy c) scenariusza, potrafił wyciągnąć coś w miarę przyzwoitego. Nie należy jednak spodziewać się zbyt wiele. Całość akcji (niestety) do przewidzenia.