Autorzy reportażu pragną pokazać Pierwszą Damę taką, jakiej nie znaliśmy - zwyczajną, choć niezwykłą. Nie była skora do ujawniania swojej prywatności, broniła rodzinnych sekretów. Wywiady dotyczące życia Pierwszej Damy można policzyć na palcach jednej ręki. Jej dyskrecja i powściągliwość sprawiły, że do mediów bardzo rzadko trafiały informacje o prezydenckiej rodzinie, zasłaniała się protokołem, niewiele więc wiedzieliśmy o czasach poprzedzających życie w Pałacu Prezydenckim. Marię Kaczyńską wspominają przyjaciele z najbliższego otoczenia, z czasów sopockich, jeszcze studenckich, a także koledzy z pracy, koleżanki, z którymi przyjaźniła się przez wiele lat, które były przy niej w momentach trudnych i radosnych. Mówią również bliscy, których Maria Kaczyńska darzyła wielkim szacunkiem i życzliwością, a także dziennikarki, osoby publiczne zaangażowane w działalność społeczną, aktorki, osobistości kultury. Wszyscy oni bardzo boleśnie przeżyli odejście Pierwszej Damy. Opowieść o Marii Kaczyńskiej rozpoczyna się od czasów studenckich, kiedy to Marysia Mackiewicz przyjechała z Rabki do Sopotu zdawać egzaminy na studia, na wymarzony kierunek łączący turystykę, żeglugę, gospodarkę i handel, czyli transport morski. Marzyła o podróżach i nauce języków. I jedno, i drugie się spełniło, francuskiego uczyła się już w szkole średniej, na studiach zaczęła zgłębiać angielski i hiszpański. Koledzy i koleżanki ze studiów pamiętają Marylkę (bo tak ją wszyscy nazywali, Muszką była w Rabce) jako osobę pilną, przykładającą się do nauki, ale również nie stroniącą od modnych wówczas lokali, jak np. Złoty Ul. Z przyjaciółkami Marii Kaczyńskiej ze studiów autorzy reportażu przemierzają uliczki Sopotu, przyglądając się miejscom niegdyś jej bardzo bliskim, jak wynajmowane mieszkania – pierwsze, gdzie mieszkała sama oraz to, które zajmowała już z mężem, Lechem Kaczyńskim. Poznajemy też jej znajomych z późniejszego okresu. Słuchamy opowieści o Marylce z czasów, kiedy była młodą mamą i żoną oraz córką, opiekującą się swoją wiekową matką. O Marylce, która lubiła jeść, ale nie gotować, lubiła mówić, a mniej słuchać, lubiła się ładnie ubrać, ale nie stroić, lubiła pomagać innym bliższym i dalszym. Była świetnym kierowcą i radziła sobie z pracami domowymi znacznie lepiej od męża, lubiła się śmiać i wywoływać uśmiech u innych. Kiedy przeprowadziła się do Warszawy, nie zmieniła się: Pani Prezydentowa pozostała Marylką, to podkreślają zarówno jej przyjaciele z Trójmiasta jak i z Warszawy. Marię Kaczyńską wspominają m.in.: brat Konrad Mackiewicz, córka Marta Kaczyńska, kolega ze studiów Maciej Rydel oraz Jolanta Kwaśniewska, prof. Magdalena Środa, Małgorzata Domagalik, Ewa Błaszczyk, Elżbieta Penderecka, Teresa Sukniewicz-Kleiber, Małgorzata Jedynak-Pietkiewicz.