Czytałem wywiad z polskim agentem który wkupił się do jednej grupy przestępczej. Musiał dla wiarygodności robić wszystko to co oni. Łącznie z uskutecznianiem perwersji seksualnych. A jego żona jest przekonana że on pracuje w biurze. Na całe szczęście Keanu musiał tylko skłamać serferce i dalej poszło już samo. Dziękuję za to twórcom filmu. Ogląda się pysznie. Człowiekowi smutno, bo kibicuje serfującym duchom i policjantom jednocześnie. A kiedy pojawia się śmierć, na chwilę przychodzi opamiętanie. Ale tylko na chwilę. Pasja życia mistrza deski i szacunek dla niej funkcjonariusza FBI postawiona zostaje ponad prawem. I najgorsze jest to, że ja być może też tak uważam. Przynajmniej do momentu kiedy po raz tysięczny skończą się napisy. Pod względem rozumienia "czystej wolności" film przegrywa z Wielkim błękitem.