Matka wariatka, zakompleksiona, ponieważ pozwoliła feministkom wmówić sobie, że że zajmowanie się domem i rodziną jest godne pogardy. Ojciec, oczywiście niewierny. Kumpel - nieporadny świr. Główny bohater - już nawet nie Piotruś Pan, ale nieodpowiedzialny półgłówek. Na dodatek film propaguje złudzenie, że takiego niedojrzałego g*wniarza można zreformować za pomocą rzewnej przemowy naszpikowanej frazesami (byle wygłaszała ją niegdyś wspaniała aktorka). Gdyby nie Liv Tyler, której uroda zawsze się broni ten film zasługiwałby na zero gwiazdek.