Ibrahim, Manar, Soliman i Eltayeb to członkowie sudańskiego klubu filmowego, którzy postanowili odrestaurować nieczynne kino pod Chartumem. Łączy ich nie tylko żarliwa chęć przywrócenia dawnych zasobów filmowych i ponownego zainteresowania sudańskim kinem, ale także to, że wszyscy kształcili się w zagranicznych szkołach filmowych. Ich młodzieńcze filmy, z których wiele zostało zakazanych lub zaginęło, odzwierciedlają wpływ zarówno radzieckiej szkoły montażu, jak i francuskiej Nowej Fali.
Dziś spotykają się i rozmawiają o przeszłości, o prześladowaniach, a nawet torturach wobec opozycyjnych artystów. Czytają listy napisane na obczyźnie i marzą o Sudanie, w którym istniałaby wolność słowa i artystycznego wyrazu. Jednak w kraju zdominowanym przez islamistów, którzy cenzurują każdą formę sztuki, otwarcie kina okazuje się być niezwykle skomplikowane.