Mało już kto pamięta poznańskich eków, którzy spotykali się w latach pięćdziesiątych na ekach, czyli po poznańsku na rogach ulic (z niemieckiego die eke - róg).... Zobacz pełny opis
Mało już kto pamięta poznańskich eków, którzy spotykali się w latach pięćdziesiątych na ekach, czyli po poznańsku na rogach ulic (z niemieckiego die eke - róg). Kilkunastu z nich mieszka jeszcze w Poznaniu. Żwawi panowie po siedemdziesiątce chętnie wspominają te wszystkie zadymy, jakie wówczas organizowali, urozmaicając sobie szare życieMało już kto pamięta poznańskich eków, którzy spotykali się w latach pięćdziesiątych na ekach, czyli po poznańsku na rogach ulic (z niemieckiego die eke - róg). Kilkunastu z nich mieszka jeszcze w Poznaniu. Żwawi panowie po siedemdziesiątce chętnie wspominają te wszystkie zadymy, jakie wówczas organizowali, urozmaicając sobie szare życie poznańskiej pyry w stalinizmie. Zuber i Kwas wspominają swoich kolegów: Muchę, Kowala, Kordasa, Krzywego Łebka i najsłynniejszego z eków kinowego konika zwanego Edim Polo, czyli Janusza Kulasa. Najsłynniejsze poznańskie grupy młodzieżowe z lat 50. to też eki: Eka Małeka ze skrzyżowania ulic Małeckiego, Granicznej, Kanałowej i Kolejowej, Eka Stary Rynek, Eka Jeżyce, Wilda, Zegrze. Młodzieżowa subkultura eków opanowała wiele dzielnic Poznania.