Oglądałam go kilka razy. Na pierwszy rzut oka jest nieciekawy ale ma swoją tajemnicę, głębię... Pokazuje jak daleko możemy się posunąć, wierząc w coś, a później gorzko tego żąłować. Gdy Faith napadała razem ze swoją grupą, wydawała się jak często określamy takich ludzi "zła". Ale tak na prawdę była jedynie zagubiona i miała uczucia. Po śmierci ojca rozżalona, nie mogła usiedzieć bezczynnie. Zaczęła realizować przekoania jakie wpoił jej tata. Pheobe, chciała być taka jak Faith. Gdy Faith popełniła samobójstwo, był to krok, który wydał się Pheobe przegięciem. Ona nie potrafiła ani zrozumieć powodów jakie kierowały Faith, ani jak można posunąć się do rzeczy, któr była na czele jej listy pod tytułem "Tego nigdy nie zrobię"...