Serafina Opisy

Picasso, Rousseau i... Séraphine. Prawdziwa historia prostej kobiety o niezwykłym talencie, która, podobnie jak polski Nikifor, staje się gwiazdą sztuki. Filmowe wydarzenie sezonu we Francji.

W 1913 roku niemiecki kolekcjoner Wilhelm Uhde, jeden z pierwszych nabywców dzieł Picassa i odkrywca Celnika Rousseau, wynajmuje mieszkanie w Prowansji, aby pisać i odpocząć od intensywnego paryskiego życia. Do prac domowych zatrudnia, 48-letnią Séraphine. Wkrótce u jednego z lokalnych notabli dostrzega fascynujący obraz namalowany na desce. Jego zaskoczenie jest olbrzymie, gdy dowiaduje się, że jego autorką jest właśnie Séraphine.

Akcja rozgrywa się w pierwszej połowie XX w. Prosta, niemłoda już kobieta prowadzi podwójne życie - w dzień haruje jako służąca, nocą w mistycznym uniesieniu pracuje nad obrazami. Maluje głównie kompozycje kwiatowe, według wskazówek, jak twierdzi, anioła i Matki Boskiej. Dla Serapiny - głęboko religijnej, nadwrażliwej outsiderki - malowanie jest naturalne jak oddech, jak przytulanie się do drzew. Jej talent został odkryty przez przypadek - Serafina przez pewien czas sprzątała pokój Wilhelma Uhde, propagatora malarstwa naiwnego, który jako pierwszy docenił jej dzieła. Rzecz o uniwersalności języka sztuki, o wzajemnej bliskości natchnienia, mistyki, szaleństwa. Martin Provost proponuje kino skromne, a zarazem poruszające i zapadające w pamięć, z malarskimi kadrami, które można kontemplować niczym obrazy.