Szczerze mówiąc wątpiłem w ten film po "To nie jest kraj dla starych ludzi" [moc uprzedzeń], nie mniej z wielką ulgą i radością mogę powiedzieć, że to było genialne półtorej godziny.

Po pierwsze 100% Coenów w Coenach, kiedy w połowie filmu cała koncepcja, akcja obraca się o 180 stopni i zaczyna zasuwać jak szalona. Lecz o ile w np. "Barton Fink" po połowie filmu mieliśmy absurdalną komedie, tutaj o komedii, moim zdaniem, mowy nie ma. To absurdalny dramat. Czasem niemalże thriller zamknięty w głowach bohaterów.

Genialnie przedstawione postacie i ten powszechny egoizm. Świetna satyra, cholernie gorzka, mocna i bez owijania w bawełnę.

To nie jest komedia. Nie przede wszystkim.
Arcydzieło.