Trąbka nr 7

Ezzie jest graczem na trąbce. Jego grupa, Dark Angels, uprawiająca muzykę, która nie jest już modna, rozpada się właściwie - wzajemnie skłócona - po śmierci lidera, a zarazem przyjaciela i mentora Ezziego, Horacia. Okoliczności śmierci Horacia pozostają zagadką. Ezzie próbuje wyzwolić się z szoku. Podejmuje rozpaczliwą próbę oderwania się... Ezzie jest graczem na trąbce. Jego grupa, Dark Angels, uprawiająca muzykę, która nie jest już modna, rozpada się właściwie - wzajemnie skłócona - po śmierci lidera, a zarazem przyjaciela i mentora Ezziego, Horacia. Okoliczności śmierci Horacia pozostają zagadką. Ezzie próbuje wyzwolić się z szoku. Podejmuje rozpaczliwą próbę oderwania się od dotychczasowego życia, rozpoczęcia wszystkiego od nowa. Wyprowadza się z apartamentu należącego do jego przyjaciółki, Cinder. Powraca do mieszkania pełnego światła i dźwięku, gdzie daje się wciągnąć w otchłań muzyki, z dala od gwaru miasta i kłopotów codziennego życia, które potęgują jego cierpienie. Nawiązuje desperacko kontakt z klubem, w którym próbuje grać w nowym stylu. Styl można zmienić, ale nie sposób przemienić się w innego człowieka. Ta adaptacja się nie udaje. Kiedy wraca do siebie, wydaje się powracać z innej epoki. Gorycz, poczucie fatum i rozpacz są jego codziennym pokarmem. Obsesyjnie powraca myślami do Horacia, zastanawia się nad wszystkim, co mówił za życia, medytuje nad jego tajemniczą śmiercią, o której nie wiadomo, czy była przypadkiem, czy świadomym przejściem z tego plugawego świata w inny wymiar. I wtedy przychodzi muzyka - smuga światła, wytchnienie, ucieczka. Rozpoczyna się iluminacja. W halucynacyjnych poszukiwaniach w ruinach miasta Ezzie spotyka galerię przedziwnych figur, które mówią zagadkami; sens ich wypowiedzi jest niejasny, wieloznaczny, profetyczny. czytaj dalej