Film obejmuje okres istnienia Litwy od lat 50. do 70. zeszłego wieku. Odmalowuje portret powojennych losów kraju ujarzmionego przez Związek Radziecki, przyglądając się losom jednego człowieka - od dzieciństwa do osiągnięcia dorosłości. Opowiedziana historia pokazuje człowieka złamanego przez miłe jego sercu, ale smutne wspomnienia z dzieciństwa oraz beznadziejne poszukiwanie prawdziwej miłości w dorosłym życiu. Użyta w filmie metaforyka i zdjęcia odwzorowują erę i krajobrazy nietknięte przez upływający czas, gdy życie toczyło się często w czerni i bieli. W tej ciemności kryje się jednak ogromna tęsknota za prawdziwą miłością.