A ja się z Tobą nie zgadzam... Według mnie jak najbardziej zasługuje na miano "bardzo dobrego". Ja osobiście go bardzo polecam i radzę zastanowić się nad tym jak Anne była od samego początku traktowana...

Ja nawet uważam, że zasługuje na wyższą ocenę. Dawno nie widziałam filmu, który by mnie trzymał 2 godziny bez przerwy przed ekranem. Z tym że ja uwielbiam filmy Stephena Poliakoffa i żadnemu nie dałam mniej niż 8/10. Po obejrzeniu długo nie mogłam wyrzucić go z pamięci, a wiele scen wywołuje u mnie ciarki gdy sobie o nich przypomnę. Jak dla mnie to świetne klimatyczne kino z bardzo dobrą obsadą, poruszające interesujące kwestie. Nie wiem, czy znam film, do którego mogłabym go porównać.

Spojler.
Film świetny, bez dwóch zdań. Nie rozumiem tylko jednej sceny- w momencie kiedy ona ucieka z domu (matka otworzyła drzwi), przechodzi koło placu zabaw, a tam jest jej ojciec, brat itd. wołają ją, że ma do nich dołączyć. Czemu oni jej nie schwytali?

Spoilery.
Mnie się wydaje, że to jest scena, którą każdy może odbierać inaczej. Już wcześniej można zadać sobie pytanie - czemu jej nie zabili. Nie wahali się zabić Hectora, Gilberta i Lawrence'a. Ja zinterpretowałam to tak, że mimo wszystko ona była dla nich rodziną, kochali ją, była dla nich bliska. Poglądy mocno ich rozdzieliły, ale nie potrafili naprawdę jej skrzywdzić. Dlatego też pozwolili jej odejść. Może też sądzili, że Anne nie będzie w stanie im przeszkodzić, zarówno ze względu na to, że kilka miesięcy (?) była uwięziona i mogła czuć się zbyt słaba psychicznie, jak i ze względów racjonalnych - kto by poważnie potraktował córkę arystokraty i znanego polityka, która pojawiłaby się gdziekolwiek w takim stanie, jak uciekła i twierdziłaby, że rodzina ją więziła.
Można też uznać, że to nie była scena realna, lecz symboliczna - jak się komu podoba ;).

też tak myślę. ale ostatnia scena? jakaś taka.. mieszane mam uczucia. z jednej strony - zaskakująca, a z drugiej - zbyt przedłużona. [całość oceniam na 8]

czuję się zdezorientowana, po ostatniej scenie wydawało mi się, że brakowało, aby walter dostał zawału lub zaczął uciekać, nie potrafię ocenić tego filmu jednoznacznie, dał mi dużo do myślenia, uzmysłowił, że wojna to nie tylko walka wręcz, ale też nieokreślona siła, która ma drastyczny wpływ na psychikę ludzi, wszystko traci na wartości, rodzina anne chyba chciała za wszelka cenę zachować swój beztroski, ale ograniczony bezpiecznymi ramami tradycji sposób bycia, nie potrafili zdobyć się na wyparcie się jej z rodziny lub morderstwo, wybrali dwulicową okrutną grę, aby osłabić anne i zmusić ją do bierności

niech będzie 8/10, minus za ostatnią scenę, bo konfrontowanie starszych panów z żywą legendą nic moim zdaniem nie wnosi, i minus za przeciąganie, plus za piękne kostiumy, niejednoznaczność i dawanie do myślenia

Zupełnie nie mogłam oprzeć się wrażeniu, że aktorzy tylko odgrywają swoje role - emocje jakie pojawiały się w filmie były za bardzo teatralne. Poza tym sama historia wydała mi się nieco przekłamana - niby dlaczego bliscy o niczym nie mówili Anne, tylko spiskowali za jej plecami? Z braku miłości? Z założenia, że nie zrozumie ich punktu widzenia (i na jakiej podstawie)? Nie, nie, jakoś to do mnie nie przemawia. Myślę również, że moje oczekiwania względem odtwórczyni głównej roli były za bardzo wygórowane, a rola Gwendolen w filmie Daniel Deronda przysłoniła Anne. Bardzo dużą zaletą są zdjęcia oraz w gruncie rzeczy interesująca historia. Rzeczywiście, nawet pomimo zmęczenia, film uparcie trzymał mnie przy ekranie :)