po sukcesie "dnia Świra" Koterski zdołał przekroczyć próby zaszufladkowania go. przez lata migał się, by nie wpaść do głównego nurtu kina i nie stracić siły przekazu. konsekwentnie realizował swoje wizje, pomimo jakże częstego niezrozumienia jego przekazu. najczytelniejszy polega na identyfikowaniu filmów Koterskiego jako komedii.
wiele osób sięgało zapewne do tego filmu po "zrywaniu boków" przy okazji "Dnia Świra". jeśli się zawiedli, to oznacza, że i tamtego filmu nie "odkryli". Dzień Świra był gorzki, Wszyscy jesteśmy Chrystusami jest jak Katharsis. dla Koterskiego, ale i dla nas jako widzów, czyli zbliżamy się do tego, co było rolą teatru antycznego, a co wielu dramaturgów realizuje do dziś dnia.
dla mnie ten film był również okazją do poznania możliwości Andrzeja Chyry. uważałem go za przeciętnego aktora, kreowanego na 5 minutową gwiazdę. ale ten film jak dla mnie pokazał, że ten aktor faktycznie ma wiele możliwości, a infantylny Komornik, czy Samotność w sieci, to być może wypadki przy pracy.