Nie boisz się ciemności? To błąd. Poznajcie Sarah, Juno, Beth, Rebeccę, Sam i Holly. Sześć koleżanek, które łączy od lat zamiłowanie do sportów ekstremalnych i przygód, spotyka się w dzikich rejonach Appalachów, aby odbyć kolejną niebezpieczną wyprawę, tym razem do wnętrza jaskiń. Niestety, zawał skalny zasypuje korytarz i droga powrotna na powierzchnię zostaje zablokowana. Kobiety dowiadują się też, że nikt ich nie będzie szukał, ponieważ organizatorka wyprawy, Juno, nie tylko nie zgłosiła wyjścia ekspedycji, ale przyprowadziła ją do nie odkrytego i niezbadanego systemu jaskiń. Dotąd, uzależnione od zastrzyku adrenaliny dziewczyny wyznawały zasadę: „jest ryzyko – jest zabawa”. Tym razem cała eskapada staje się bardzo niebezpieczna, a koleżanki mogą liczyć tylko na siebie. Mimo pogłębiającego się rozłamu w grupie, posuwają się naprzód w nadziei, że odnajdą inne wyjście. Nieprzygotowane do tak trudnej przeprawy, mobilizują całą siłę i determinację, by pokonywać kolejne, niespodziewane przeszkody. Nie wiedzą jednak, że wkroczyły na czyjś teren i że pod ziemią czai się śmiertelne niebezpieczeństwo: krwiożercze człekokształtne istoty, które przez tysiąclecia perfekcyjnie zaadaptowały się do życia w ciemności i izolacji. Kobiety uświadamiają sobie, że szybko padną ofiarą straszliwych drapieżników, jeśli nie wyzwolą w sobie najbardziej pierwotnych instynktów walki o przetrwanie. Piekło już czeka
O filmie
Neil Marshall, autor scenariusza i reżyser „Zejścia” wspomina: „Jak tylko powstał pomysł na ten film, wszyscy dowcipkowali, że robię film o „sześciu laskach w kaskach”, ale to uproszczenie. To film o sześciu współczesnych, niezależnych i żądnych przygód kobietach, które schodzą do podziemnych grot w poszukiwaniu wyzwań. Ich wyprawa, okazuje się nie tylko zejściem do jaskiń, ale też zejściem do otchłani szaleństwa”. Marshall zawsze marzył o nakręceniu horroru w jaskiniach: „Uważałem, że to wspaniałe środowisko, dotąd niewykorzystane w horrorach. To klasyczna sceneria: horror powinien się rozgrywać w ciemności, a gdzież jest ciemniej niż w podziemnych grotach? Poza tym chciałem, aby bohaterkami były kobiety, co jest rzadko spotykane w horrorze akcji.” Dzikie humanoidy zamieszkujące groty zostały nazwane przez Marshalla „crawlers” – pełzacze: „Pełzacze to jaskiniowcy, którzy nigdy nie opuścili jaskini. Przez tysiąclecia ewoluowali, adaptując się do życia pod ziemią. Nie mają wzroku, ale doskonale słyszą i czują. Świetnie funkcjonują w całkowitej ciemności. Doskonale wspinają się po skałach. Dziewczyny przypadkowo wkraczają do ich świata, a pełzacze po prostu bronią swojego terytorium. Jestem zachwycony tym, jak nasze stwory wyglądają na ekranie. Są namacalnie prawdziwe, cielesne, dynamiczne, dzikie i złe. Ich koloryt i cechy fizyczne wynikają z życia w kompletnej ciemności.” W role pełzaczy wcielili się aktorzy Craig Conway i Les Simpson, którzy obdarowali stwory ogromną ekspresją, która była niezbędnym dopełnieniem charakteryzacji. Zrealizowanie filmu rozgrywającego się w ciemnościach jaskiń było dla reżysera i ekipy ogromnym wyzwaniem: „Od początku wyobrażałem sobie ten film jako bardzo, bardzo mroczny, zarówno w tonacji, jak i stylu wizualnym. Nie chciałem mieć w jaskini żadnych nieuzasadnionych źródeł światła. To jednak okazuje się problematyczne podczas kręcenia, bo jak na przykład oświetlić scenę, w której bohaterki korzystają tylko z pudełka zapałek? Uparłem się, żebyśmy korzystali tylko z tych zapałek. Pod koniec filmu dziewczyny podpalają pochodnie, więc robi się trochę łatwiej, ale w środku filmu, kiedy bohaterki tracą latarki, flary i inne źródła światła, robi się bardzo ciemno.” Reżyser tłumaczy też swoje zainteresowanie tym gatunkiem filmowym: „Kręcenie horroru to doskonała zabawa, podobnie jak obserwowanie potem oglądających go widzów. Siedzenie wśród publiczności i ocenianie jej reakcji, gdy możesz wyczuć strach, usłyszeć jak ludzie wstrzymują oddech, podskakują na fotelach, krzyczą lub się śmieją. Z punktu widzenia reżysera, to bardzo wymierne, namacalne reakcje. Uwielbiam straszyć ludzi.” Simon Bowles, autor scenografii twierdzi, iż inspirację do tworzenia systemu jaskiń czerpał ze scenariusza, który wyczerpująco opisywał charakter i cechy każdego miejsca, w którym toczy się akcja. Jaskinie powstały w Pinewood Studios w Wielkiej Brytanii i zostały skonstruowane wedle najnowszej technologii. Bowles tłumaczy: „Groty budowane były z piany żywicznej w sprayu, ostatnio wymyślonej przez jedną z brytyjskich firm. Piana ta tworzy wodoodporną i niepalną strukturę, którą można formować i rzeźbić. Groty tworzyliśmy na różne sposoby. Niektóre były modelowane na wzór prawdziwych ścianek klifowych. Inne jaskinie były bardziej nierówne i nieregularne, pełne stalaktytów i osadów wapiennych. Do nich również używaliśmy pianki, tylko w inny sposób. W rezultacie, każde miejsce miało swój własny charakter. Ponieważ dysponowaliśmy ograniczoną powierzchnią i budżetem, zbudowaliśmy system jaskiń „wielokrotnego użytku”, które po niewielkich przeróbkach zyskują nowy wygląd. Skonstruowaliśmy tylko 6 grot, ale zmienialiśmy ich kolorystykę i strukturę dodając stalaktyty, polewając wodą, lub czyniąc je suchymi i zakurzonymi i w ten sposób „oszukaliśmy” widza, który sądzi, że widzi skomplikowany i wielki podziemny system. Niektóre miejsca powiększaliśmy optycznie zastawkami z domalowanym tłem oraz miniaturami”. Paul Hyett, odpowiedzialny za efekty specjalne w charakteryzacji zajmował się charakteryzacją aktorów grających drapieżne istoty o ludzkich kształtach oraz tworzeniem sztucznych kończyn na których widać rany i okaleczenia ofiar: „Dziewczyny doznają różnych uszkodzeń ciała, takich jak otwarte złamanie, rozszarpanie gardła, rozłupanie głowy, rozcięcie dłoni, wbicie czekana w łydkę. Ponadto mamy martwego łosia, dwie kozy, dwie owce i dwie krowy.” Jeśli chodzi o wygląd „pełzaczy”, to oryginalny projekt dostarczył Marshall, a Hyett dopracował go i udoskonalił z punktu widzenia realiów charakteryzacji. „Pełzacz” powstaje w ciągu 3,5 godziny z kolejnych warstw silikonu nakładanych na twarz i skórę aktora. Do oczu wkładane są specjalne soczewki, a do ust protezy dentystyczne. Następnie całe ciała są malowane na biało, z efektem marmurku, czyli dużą ilością żyłek, oraz specjalnie brudzone szlamem i śluzem”.
O twórcach
NEIL MARSHALL (scenariusz i reżyseria) W 1999 roku Marshall zadebiutował jako scenarzysta i reżyser filmem „Combat”. Jednak sukces odniósł dopiero kolejnym swoim obrazem „Dog Soldiers” (2002), do którego napisał scenariusz i który wyreżyserował i zmontował. Film ten szybko zyskał w Wielkiej Brytanii miano kultowego horroru, zdobył wiele międzynarodowych nagród i długo okupował pierwsze miejsca brytyjskich rankingów DVD. CHRISTIAN COLSON (produkcja) Colson jest szefem Celador Films i, oprócz „Zejścia”, ma na swoim koncie „Way Through the Woods” (2004) i “Separate Lies” (2005). SAM McCURDY (zdjęcia) McCurdy to operator młodego pokolenia, który jest autorem zdjęć do wielu brytyjskich produkcji kinowych i telewizyjnych, min.: ”Lekcja angielskiego” (1998), „Combat” (1999), „Nasty Neighbours”(2000), „Klucz do Apokalipsy”(2001), „Dog Soldiers” (2002). „Cold and Dark” (2004). SIMON BOWLES (scenografia) Ma na swoim koncie scenografię do: ”Lekcji angielskiego” (1998), „Combat” (1999), „Lara Croft: Tomb Raider” (2001), „Klucz do Apokalipsy” (2001), „Agent Cody Banks II”, „Cold and Dark” (2004). Nominowany do nagrody British Independent Film Award za pracę przy „Lighthouse” (2000). PAUL HYETT (specjalna charakteryzacja) Odpowiedzialny za efekty specjalne w charakteryzacji min. w: „ „Okop” (1999), „Anioł dla May” (2002), „Cold and Dark”, „Lighthouse” oraz seriali „Dead Ringers” (2000), „Kompania braci” (2001). DAVID JULYAN (muzyka) Sławę przyniosła mu współpraca z reżyserem Christopherem Nolanem, która rozpoczęła się od krótkometrażowego „Larceny”, a następnie była kontynuowana przy „Following”, „Memento” (2000) i „Bezsenności” (2002). Ostatnio skomponował muzykę do filmów „Spivs” i „Inside I’m Dancing”.
Obsada
SHAUNA MACDONALD (Sarah) Gra w kinie, telewizji i na deskach teatrów. Zagrała w „Spooks”, „Roket Post”, „Tajniak”, „Zdewastowane miasto”, „Blobheads”, „Czas nieobecności” „Podróże z moją siostrą”. NATALIE MENDOZA (Juno) Ta wszechstronnie uzdolniona artystka ma na swoim koncie nagrane płyty, występy w musicalach „Koty” i „Miss Saigon” oraz udział w licznych produkcjach kinowych i telewizyjnych: „Władca zwierząt”, „Moulin Rouge”, „Południowy Pacyfik”, „Kodeks 46”, „Horseplay”, „Great Raid”. ALEX REID (Beth) Zagrała w: “Ostatniej prośbie”, „Arachnid- pajęczyna śmierci”, „Honeymooners”, „Blue Dove”, „Government Inspector”. SASKIA MULDER (Rebecca) Występowała w produkcjach kinowych i telewizyjnych: „Martwi za życia”, „Bimboland”, „Niebiańska plaża” (2000), „Bóg jest wielki a ja malutka (2001). NORA JANE (Holly) Zadebiutowała rolą w filmie Petera Mullana „Siostry Magdalenki” (2002), następnie zagrała w „Ella zaklęta” (2004) oraz w serialu ITV „Coronation Street”. MYANNA BURING (Sam) “Zejście” jest debiutem aktorki na dużym ekranie. Wcześniej grała w produkcjach BBC: „Casualty” , „Much Ado About Nothing”.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.