film

Opowieści, które żyją tylko w pamięci

Histórias que só existem quando lembradas
2011

1h 38m
7,4 1,7 tys. ocen
7,4 10 1 1688
Zainspirowana lokalną legendą poetycka historia wioski w brazylijskim interiorze, gdzie czas dawno stanął w miejscu. Wyczekując z utęsknieniem deszczu ostatni żyjący... Zobacz pełny opis

Ten film nie ma jeszcze zarysu fabuły.
Dramat
Opowieści, które żyją tylko w pamięci

reżyseria Júlia Murat

scenariusz Júlia Murat, Maria Clara Escobar

produkcja Argentyna, Brazylia, Francja

premiera

nagrody Film otrzymał nagrodę

Nowość
Opowieści, które żyją tylko w pamięci
Zwiastun nr 1 (polski)
Opowieści, które żyją tylko w pamięci
Zwiastun nr 1
Zainspirowana lokalną legendą poetycka historia wioski w brazylijskim interiorze, gdzie czas dawno stanął w miejscu. Wyczekując z utęsknieniem deszczu ostatni żyjący mieszkańcy fikcyjnej Jotuomby spędzają czas na rozmowach, grze w bule i wspólnych posiłkach. Pewnego dnia do zamkniętej społeczności przybywa Rita, młoda fotograf zafascynowana aurą zastygłego w czasie miejsca. Dziewczyna tchnie nowe życie w uśpioną osadę, wnosząc do codzienności starszych ludzi delikatny urok młodzieńczej radości. Jednak gdy zacznie dopytywać się o klucz do zamkniętego cmentarza, mieszkańców ogarnie niepokój. Ich najgłębiej skrywana tajemnica ujrzy światło dzienne. 2012-04-23T13:16:24 https://fwcdn.pl/webv/80/06/28006/opowiesci.28006.4.jpg https://fwcdn.pl/video/f/259/634459/opowiesci__ktore_zyja_tylko_w_pamieci_napisy_pl_f9_480p__16x9_.vp9.720p.webm

Zainspirowana lokalną legendą poetycka historia wioski w brazylijskim interiorze, gdzie czas dawno stanął w miejscu. Wyczekując z utęsknieniem deszczu ostatni żyjący mieszkańcy fikcyjnej Jotuomby spędzają czas na rozmowach, grze w bule i wspólnych posiłkach. Pewnego dnia do zamkniętej społeczności przybywa Rita, młoda fotograf... Zainspirowana lokalną legendą poetycka historia wioski w brazylijskim interiorze, gdzie czas dawno stanął w miejscu. Wyczekując z utęsknieniem deszczu ostatni żyjący mieszkańcy fikcyjnej Jotuomby spędzają czas na rozmowach, grze w bule i wspólnych posiłkach. Pewnego dnia do zamkniętej społeczności przybywa Rita, młoda fotograf zafascynowana aurą zastygłego w czasie miejsca. Dziewczyna tchnie nowe życie w uśpioną osadę, wnosząc do codzienności starszych ludzi delikatny urok młodzieńczej radości. Jednak gdy zacznie dopytywać się o klucz do zamkniętego cmentarza, mieszkańców ogarnie niepokój. Ich najgłębiej skrywana tajemnica ujrzy światło dzienne. czytaj dalej

premiera 2 września 2011 (Światowa) , 11 maja 2012 (Polska premiera kinowa)

dystrybucja AP Manana

studio Ancine (wsparcie) / Bonfilm / CEPA Audiovisual / więcej

tytuł oryg. Histórias que só existem quando lembradas

inne tytuły Found Memories USA
więcej

TOP filmy z roku...
  • 2025
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • Zobacz wszystkie lata
Filmy dostępne na...
  • NETFLIX
  • MAX
  • DISNEY
  • AMAZON
  • CANAL_PLUS_MANUAL
  • SKYSHOWTIME
  • Zobacz wszystkie VOD
Od najlepszych
  • Od najnowszych
  • Od najlepszych

czego tu brak?

ocenił(a) film na 6

Czegoś tu brak, sam nie wiem czego. Może jakiejś zagadki, wyjaśnienia dlaczego ci ludzie są w tym miejscu sami, czekając na śmierć. Koniec wygląda jakby czekali po prostu na zastępstwo, otwarcie cmentarza jakby otwierało drogę dla śmierci... ale brak obudowy takiej interpretacji. Nastrojowy, ciekawy, ale... nie wiem...

więcej

cudo

ocenił(a) film na 9

czas spędzony na oglądaniu tego filmu to czas na reflekcje, na chwile zadumy nad tym co jest
ważne, i nad tym co mimo, że utracone, nadale żyje w naszej pamięci. Piękna poruszająca
opowieść, o codzienności, o drobnych rzeczach, które nas tworzą, o rutynie, w której odnajdujemy
spokój ale też o zmienności,...

Film nie dla każdego. Dla wrażliwców i wielbicieli fotografii, malarstwa jak najbardziej. Piękny zbiór zdjęć, skompletowany w jedną całość. Kolory, ujęcia-plastycznie zebrane. Mówi o przemijaniu, o śmierci, w tak subtelny sposób, że aż trudno ze smutkiem spoglądać w jej stronę. Porusza dzięki obrazom. Tu nie ma słów i...

więcej

ale to pewnie moje subiektywne odczucie z racji braków odniesienia wynikających z luk w poznawaniu południowoamerykańskiej kinematografii.
Minimalizm w dialogach, maksimum wyrazu w nastroju. Oszczędność formy. Żonglowanie światłem, ciemnością, ciszą, spokojem, ale w tle gdzieś zawsze unosi się szczypta niewiadomego,...

więcej

Hehe, ja się dziwiłam czemu taki dziwny tytuł ma ten film a on został robiony w Argentynie,
Brazylii i Francji stąd ta nazwa :)