Betty Hutton I

Kiedy miała 2 latka jej ojciec zostawił rodzinę. Wówczas jej matka przeniosła się z dziećmi do Detroit i tam otworzyła mały sklepik z alkoholem. Nie istniał on zbyt długo, bo nastały czasy prohibicji. Kiedy Betty miała 9 lat wystąpiła po raz pierwszy na scenie w swej szkole. Matka, chcąc podreperować domowy budżet postanowiła wykorzystać talenty muzyczne córki. W wieku 13 lat zaczęła profesjonalnie występować, ale nie na długo. W końcu, w 1937 roku zatrudnił ją w radiu Vincent Lopez. Krótko potem wyjechała do Nowego Jorku i jej kariera nabrała w końcu rozpędu. W 1940 pojawiła się po raz pierwszy na Broadwayu. Jeszcze w tym samym roku podpisała swój pierwszy kontrakt filmowy z wytwórnią Paramount Studios, a w 1942 wystąpiła w swym debiucie kinowym, "The Fleet's In". Po tej roli posypały się dla niej bardzo pochlebne recenzje, których się nie spodziewała. Rok później pojawiła się jeszcze w kilku musicalach. W 1944 zagrała w "Cudzie w Morgan's Creek". Cztery lata później powierzono jej rolę w wielkim hicie kinowym "Dream Girl". Tym razem roli Betty nie oceniono zbyt pochlebnie. Ta jednak nie przejęła się i grała w kolejnych obrazach: "Red, Hot and Blue", "Rekord Annie" czy "Największe widowisko świata". Nie były to jednak role na miarę jej talentu. W końcu po występie w filmie "Somebody Loves Me" z 1952 roku zniknęła ze szklanego ekranu. Po wycofaniu się ze świata filmu wyszła za mąż i skoncentrowała się na teatrze i telewizji. W 1957 powróciła na moment na duży ekran w obrazie "Spring Reunion". W 1959 roku miała nawet własne show w telewizji, ale nie zdobyło one zbyt dużej popularności. Aktorka zmarła 11 marca 2007 w wieku 86 lat.