Fela Kuti 

Fela Kuti był nigeryjskim muzykiem, instrumentalistą oraz aktywistą. Pochodził z rodziny inteligenckiej. Jego bracia zostali znanymi w całym kraju lekarzami. On również miał pójść w ich ślady i w tym celu został wysłany w 1958 roku na studia do Londynu. Fela wybrał jednak karierę estradową i rozpoczął naukę w konserwatorium. W 1963 roku powrócił do Nigerii, by w pełni poświęcić się tworzeniu. Szukając własnego stylu artysta wymyślił określenie afrobeat, które wkrótce weszło na stałe do terminologii muzycznej. Podczas pobytu ze swoim zespołem w USA doszło do zetknięcia z ruchem Black Power. Doświadczenie to pozostawiło trwały ślad w twórczości i poglądach politycznych Feli. Odtąd tematyka jego utworów zmieniła się, dotykając ważnych, społecznych zagadnień.

W tym czasie założona została komuna o nazwie Republika Kalakuta, która zrzeszała ludzi związanych z grupą. Popularność Kutiego zaczęła się rozprzestrzeniać w całej Afryce, a on sam zdecydował się śpiewać w języku pidżynowym, by móc dotrzeć do większej liczby odbiorców. Rozgłos ten nie podobał się jednak władzom kraju, które widziały w działalności artysty zagrożenie. Efektem były liczne i brutalne naloty na Republikę Kalakuty. W wyniku jednego z takich ataków zginęła matka Feli, a on sam omal nie został pobity na śmierć. Komuna została ostatecznie zniszczona. W 1978 roku Kuti poślubił 27 kobiet, głównie ze swojego najbliższego kręgu. Były to tancerki i piosenkarki, członkinie jego trupy. Później liczba ta została ograniczona do dwunastu stałych partnerek, które na zmianę pełniły rolę głównej żony.

Po festiwalu jazzowym w Berlinie członkowie kapeli opuścili Kutiego, gdy dowiedzieli się, że zarobione pieniądze chce on w całości przeznaczyć na własną kampanię wyborczą. Mimo wielu prób nigdy nie został jednak dopuszczony do startowania w prezydenckiej elekcji. W latach 80. muzyk zgromadził nowy skład i dalej tworzył, występując między innymi podczas koncertu zorganizowanego przez Amnesty International obok takich gwiazd jak Bono czy Carlos Santana. Spędził też dwadzieścia miesięcy w więzieniu, będąc podejrzanym o przemyt pieniędzy. Po odzyskaniu wolności rozwiódł się ze swoim żonami stwierdzając, że małżeństwo przynosi tylko zazdrość i egoizm. Na początku lat 90. Fela przestał ostatecznie nagrywać i wydawać nowe albumy. 
 
Jego twórczość jest określana najczęściej mianem afrobeatu, będąc połączeniem jazzu, funku, psychodelicznego rocka, tradycyjnych rytmów afrykańskich oraz tzw. highlife'u. Styl ten charakteryzuje się użyciem dużej ilości instrumentów oraz głosów.  Szczególnie rozbudowana była sekcja dęta, w której skład wchodziły dwa saksofony barytonowe, podczas gdy większość innych grup używała tylko jednego. Same piosenki były bardzo długie, trwały od kilkunastu do kilkudziesięciu minut. Koncerty formacji przeradzały się w szalone widowiska, a sam artysta znany był z bycia showmanem. Wyznawał zasadę, że sztuka, a zatem również muzyka powinny nieść ze sobą jakieś polityczne przesłanie. 3 sierpnia 1997 do publicznej wiadomości podano informację o śmierci Feli Kutiego. Przyczyną zgonu były powikłania spowodowane AIDS. W ostatniej drodze towarzyszyło mu blisko milion rodaków. Jego godnym następcą oraz kontynuatorem rodzinnych tradycji jest najstarszy syn, Femi Kuti.