Biografia
filmowiec, aktor, dramaturg, reżyser teatralny, pisarz, malarz
Herbert Achternbusch studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze i na Akademii Sztuk Plastycznych w Monachium. Po studiach pracował na budowach i malował, wkrótce zaczął także pisać. Obecnie mieszka w Monachium. Jest malarzem i filmowcem. Ma także pokaźny dorobek literacki, obejmujący utwory prozatorskie, dramaty i scenariusze filmowe. Często reżyseruje przedstawienia teatralne i tworzy do nich scenografię. Jego sztuki weszły do repertuaru teatrów w kraju i za granicą.
Debiutem kinowym Herberta Achternbuscha był zrealizowany w 1974 roku film Klimaty Andechs (Das Andechser Gefühl). Artysta nakręcił dotychczas 27 filmów filmów fabularnych. Niektóre z nich ze względów finansowych powstały na taśmie Super 8, a dopiero potem przekopiowano je na taśmę 35 mm. W jego trzech pierwszych produkcjach zagrała słynna aktorka Margarethe von Trotta. Typowymi cechami filmów Achternbuscha są zuchwałe, zbzikowane, wręcz szalone, ale jednak przejrzyste obrazy i metafory, a także dziwaczne gry słowne, przypominające genialne teksty bawarskiego artysty kabaretowego Karla Valentina. Charakterystyczne dla jego twórczości filmowej są także błyskawiczne zwroty akcji, przesunięcia płaszczyzn czasowych i konsekwentne odrzucanie wszelkich form literackich i estetycznych, które oznaczałyby jakąś obiektywizację. Komizm i zwątpienie są u niego tak blisko siebie, jak u żadnego innego niemieckiego reżysera.
Filmy Achternbuscha mają charakter autobiograficzny, wciąż powracają do tych miejsc w Bawarii, gdzie artysta dorastał i gdzie mieszka do dziś. Jednak jego nastawienie do bawarskiego życia kulturalnego, społecznego i politycznego jest niezwykle krytyczne. Krytyka ta stała się centralnym punktem jego twórczości filmowej. Artysta korzysta z każdej sposobności, by bezpardonowo zaatakować państwo i społeczeństwo, kościół i religię, by prowokować skandale, które w efekcie doprowadziły do zakazu wyświetlania niektórych jego filmów w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Mimo to, za film Ostatnia dziura (Das letzte Loch) otrzymał w 1982 roku nagrodę specjalną na festiwalu filmowym w Locarno, doroczną nagrodę dziennikarzy filmowych i Niemiecką Nagrodę Filmową. W 1998 roku w Muzeum Filmu w Monachium odbyła się retrospektywa jego twórczości filmowej.
Achternbusch nie tylko reżyseruje swoje filmy, ale z reguły gra w nich główną rolę. Bywał też angażowany do udziału w filmach słynnych niemieckich twórców. Na przykład w 1973 roku zagrał u Volkera Schlöndorffa w Aufenthalt im Tirol. Wcielił się tam w postać wiejskiego nauczyciela, który zapił się na śmierć. W następnym roku zagrał drugoplanową rolę wiejskiego chłopaka w filmie Wernera Herzoga Jeder für sich und Gott gegen alle.
Herbert Achternbusch studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Norymberdze i na Akademii Sztuk Plastycznych w Monachium. Po studiach pracował na budowach i malował, wkrótce zaczął także pisać. Obecnie mieszka w Monachium. Jest malarzem i filmowcem. Ma także pokaźny dorobek literacki, obejmujący utwory prozatorskie, dramaty i scenariusze filmowe. Często reżyseruje przedstawienia teatralne i tworzy do nich scenografię. Jego sztuki weszły do repertuaru teatrów w kraju i za granicą.
Debiutem kinowym Herberta Achternbuscha był zrealizowany w 1974 roku film Klimaty Andechs (Das Andechser Gefühl). Artysta nakręcił dotychczas 27 filmów filmów fabularnych. Niektóre z nich ze względów finansowych powstały na taśmie Super 8, a dopiero potem przekopiowano je na taśmę 35 mm. W jego trzech pierwszych produkcjach zagrała słynna aktorka Margarethe von Trotta. Typowymi cechami filmów Achternbuscha są zuchwałe, zbzikowane, wręcz szalone, ale jednak przejrzyste obrazy i metafory, a także dziwaczne gry słowne, przypominające genialne teksty bawarskiego artysty kabaretowego Karla Valentina. Charakterystyczne dla jego twórczości filmowej są także błyskawiczne zwroty akcji, przesunięcia płaszczyzn czasowych i konsekwentne odrzucanie wszelkich form literackich i estetycznych, które oznaczałyby jakąś obiektywizację. Komizm i zwątpienie są u niego tak blisko siebie, jak u żadnego innego niemieckiego reżysera.
Filmy Achternbuscha mają charakter autobiograficzny, wciąż powracają do tych miejsc w Bawarii, gdzie artysta dorastał i gdzie mieszka do dziś. Jednak jego nastawienie do bawarskiego życia kulturalnego, społecznego i politycznego jest niezwykle krytyczne. Krytyka ta stała się centralnym punktem jego twórczości filmowej. Artysta korzysta z każdej sposobności, by bezpardonowo zaatakować państwo i społeczeństwo, kościół i religię, by prowokować skandale, które w efekcie doprowadziły do zakazu wyświetlania niektórych jego filmów w Niemczech, Austrii i Szwajcarii. Mimo to, za film Ostatnia dziura (Das letzte Loch) otrzymał w 1982 roku nagrodę specjalną na festiwalu filmowym w Locarno, doroczną nagrodę dziennikarzy filmowych i Niemiecką Nagrodę Filmową. W 1998 roku w Muzeum Filmu w Monachium odbyła się retrospektywa jego twórczości filmowej.
Achternbusch nie tylko reżyseruje swoje filmy, ale z reguły gra w nich główną rolę. Bywał też angażowany do udziału w filmach słynnych niemieckich twórców. Na przykład w 1973 roku zagrał u Volkera Schlöndorffa w Aufenthalt im Tirol. Wcielił się tam w postać wiejskiego nauczyciela, który zapił się na śmierć. W następnym roku zagrał drugoplanową rolę wiejskiego chłopaka w filmie Wernera Herzoga Jeder für sich und Gott gegen alle.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
