Hermann Maier I

Jego największe sukcesy w narciarstwie alpejskim to:
- 1998 r. - dwa złote medale zimowych igrzysk olimpijskich w slalomie gigancie i supergigancie, zwycięzca Pucharu Świata, dwie Małe Kryształowe Kule Pucharu Świata za slalom gigant i supergigant;
- 1999 r. - dwa złote medale mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w zjeździe i supergigancie, trzecie miejsce w Pucharze Świata, Mała Kryształowa Kula za supergigant;
- 2000 r. - zwycięzca Pucharu Świata, trzy Małe Kryształowe Kule za zjazd, slalom gigant i supergigant;
- 2001 r. - zwycięzca Pucharu Świata, trzy Małe Kryształowe Kule za zjazd, slalom gigant i supergigant, srebrny medal w zjeździe i brązowy medal w supergigancie podczas mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim;
- 2003 r. - srebrny medal mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w supergigancie;
- 2004 r. - zwycięzca Pucharu Świata, Mała Kryształowa Kula w supergigancie;
- 2005 r. - złoty medal mistrzostw świata w narciarstwie alpejskim w slalomie gigancie, trzecie miejsce w Pucharze Świata;
- 2006 r. - srebrny medal w supergigancie i brązowy medal w slalomie gigancie podczas zimowych igrzysk olimpijskich.

W sierpniu 2001 r. uległ ciężkiemu wypadkowi motocyklowemu, w wyniku którego niemal stracił nogę. Lekarzom udało się ją uratować, jednak nie dawano Maierowi szans na powrót do wyczynowego sportu. Półtora roku później znowu startował w zawodach Pucharu Świata, odnosząc kolejne sukcesy w swojej karierze.