Na początku roku 2016 do kin trafiły dwa tytuły poświęcone dramatycznemu życiu ubóstwianej, a zarazem potępianej gwiazdy filmowej okresu międzywojnia, Lídy Baarovej. Podczas gdy Filip Renč nakręcił wystawne widowisko fabularne (w roli głównej Tatiana Pauhofová), Helena Třeštíková i Jakub Hejna zdecydowali się na portret dokumentalny. W odróżnieniu od Renča zmarginalizowali bulwarowe wątki o związkach Baarovej z hitlerowskimi dygnitarzami (z ministrem propagandy Josephem Goebbelsem na czele), usiłując uchwycić ponadczasowy aspekt losu aktorki, który – jak podpowiada tytuł  – upatrywali w przemijalności sławy i urody. Punktem wyjścia dla twórców była wyjątkowa rozmowa, jaką w 1995 roku Třeštíková przeprowadziła z wiekową i zapomnianą Lída Baarovą. Autorzy celowo zrezygnowali z komentarzy „gadających głów” i uwzględniając społeczno-polityczny kontekst epoki, opowiedzieli historię Baarovej za pomocą zachowanych materiałów archiwalnych oraz filmów, w których wystąpiła.

Dokument ten powstawał przez 25 lat. Kiedy główna bohaterka filmu, Marcela, brała ślub w 1980 roku, była pewna, że oto właśnie otwiera się przed nią perspektywa szczęśliwego życia. Nie zrażała jej nawet konieczność wspólnego zamieszkania z teściami. Niestety życie w małym mieszkanku powodowało coraz to nowsze konflikty. Gdy Marcela urodziła córeczkę Ivanę, sielanka małżeńska się skończyła - główna bohaterka, mając dość scysji z teściową, opuściła męża i wraz z dzieckiem przeniosła się do swoich rodziców. Ale to dopiero początek tragicznych losów Marceli Haverlandovej - rozwód, kolejna nieszczęśliwa miłość, narodziny niepełnosprawnego syna, śmierć dziecka, brak pracy i perspektyw na lepsze jutro, a przede wszystkim ogromna samotność, oto co przyniesie jej życie na przestrzeni ćwierćwiecza zmian społecznych w Czechach...

Współczesna Praga. Dwaj przemytnicy po robocie znajdują w samochodzie dwumiesięcznego hinduskiego chłopca. Sprzedają go bezdzietnej kobiecie, która marzy o dziecku. Jej mąż - František - jest jednak rasistą. 40-letnia Hana pracuje w centrum dla uchodźców. Jej, o wiele starszy, partner Otakar, przeżywa załamanie podczas wykładów na uniwersytecie. Ich 18-letnia córka przypadkiem dowiaduje się, że Otakar nie rozwiódł się ze swoją pierwszą żoną, z którą ma syna... Przeplatające się tragikomiczne historie o traceniu i odnajdywaniu miłości, przyjaźni, rodziny, rodziców, dzieci. Opowieści o altruizmie i ksenofobii, o naszym lęku przed nieznanym i poczuciu zagrożenia przed tym, by nie obudzić drzemiących w nas demonów. Obraz współczesnych nastrojów egzystencjalnych w Europie Środkowej. Miejscu, które przez lata skryte było za Żelazną Kurtyną. Teraz, gdy kurtyna została roztrzaskana okazało się, że wszyscy mieszkamy w globalnej wiosce. To także ciepła opowieść o zwykłych ludziach, którzy po długim czasie milczenia, separacji i kłamstw, szukają i znajdują odwagę by odnaleźć drogę do drugiego człowieka, do przebaczenia i pojednania.

Akcja filmu toczy się na praskich przedmieściach w Boże Narodzenie roku 1967 oraz w roku następnym; w dniach poprzedzających sowiecką inwazję na Czechosłowację. Jedna z głów rodziny, Šebek (Miroslav Donutil), to oficer armii czechosłowackiej, gorliwie i lojalnie oddany reżimowi komunistycznemu. Šebek ma jednak "ludzką twarz". Jego sąsiad, Kraus (Jiří Kodet), jest z kolei weteranem czeskiego ruchu oporu i prawdziwym patriotą; nie ukrywa swoich socjalistycznych przekonań. Zdawać by się mogło, że weteran wojenny zostanie ukazany w sposób pochlebny, zaś oficer oddany reżimowi - w krzywym zwierciadle. A tymczasem obie postaci zostały skonstruowane w sposób satyryczny i prześmiewczy. Obie rodziny oczekują nadchodzących Świąt. Nie wszyscy są jednak w podniosłym nastroju. Nastoletnie dzieci uważają swoich ojców za zupełnych głupców, a ojcowie są pewni, że ich dzieci są niczym więcej, jak tylko młodocianymi buntownikami, dla których liczą wyłącznie rock'n'roll, amerykańskie kino i bikiniarskie buty z zagranicznych paczek. Podczas gdy zamknięci w swoim małym świecie ojcowie prowadzą ze sobą nieustanną wojnę, ich dzieci próbują wydobyć się ponad te zatargi. Michal Šebek (Michael Beran) skrycie podkochuje się w Jindrziszce Krausovej (Kristýna Nováková), która z kolei jest zafascynowana Elienem (Ondřej Brousek), chłopcem, którego rodzicie wyemigrowali do Ameryki. Zależności pomiędzy uczestnikami tego małego trójkąta nastolatków, choć burzliwe, pozostają nierozwiązane. Z pewnością łączy ich konsternacja zachowaniem starszej generacji, choćby ich fascynacją dla najnowszych osiągnięć NRD-owskich naukowców w dziedzinie plastikowego wyposażenia kuchennego, czy też budową makiety pomnika, upamiętniającego czeskich lotników, którzy zginęli podczas II wojny światowej. Młode pokolenie o wiele bardziej interesuje się Mickiem Jaggerem czy najnowszą modą nieśmiało przedzierającą się z Zachodu w paczkach. Jak by tego wszystkiego było mało, obie rodziny wchodzą w jeszcze bliższe relacje: owdowiały Kraus żeni się niespodziewanie z siostrą żony Šebka. Posypią się iskry!