Siódmy z kolei film należący do cyklu filmów obserwacyjnych Kazuhiro Sōdy. Tym razem japoński reżyser udaje się wraz z żoną do portowego miasta Ushimado, by sportretować jego dyskretne piękno. Odwiedzając różne zakątki tego cichego i opustoszałego miejsca, poznaje nie tylko jego urok, ale przede wszystkim historie mieszkańców. Sōda w charakterystyczny dla siebie sposób przygląda się z uwagą ludziom i ich codziennej pracy: kiedy wybierają odpowiednie łowisko, rozciągają sieci czy wyciągają z nich z reguły niezbyt obfity połów. Jednego dnia jego bohaterem jest stary rybak, kolejnego - rodzina dokarmiająca bezdomne koty czy właścicielka sklepu rybnego rozwożąca swoje towary po całym miasteczku. W ten sposób reżyser tworzy poetycki portret miejsca, które najlepsze czasy ma już dawno za sobą.

11 marca 2011 roku Japonia doświadczyła jednej z najbardziej tragicznych katastrof nuklearnych w historii. Jednak w dwóch wyborach krajowych, które miały miejsce po wypadku, projądrowa Partia Liberalno-Demokratyczna (LDP) odniosła miażdżące zwycięstwa, przejmując kontrolę nad dwoma izbami parlamentu. Dlaczego? Dokument Campaign 2 (Kazuhiro Sody) obserwuje małe wybory lokalne tuż po katastrofie i daje wgląd w to trudne pytanie, przedstawiając w mikrokosmosie polityczno-psychologiczny krajobraz Japonii.

Hirata Oriza jest czołowym japońskim dramatopisarzem i reżyserem, który prowadzi zespół teatralny Seinendan. Jaką strategię przyjął i praktykuje Hirata, aby jego sztuka oraz niezbyt komercyjna grupa przeżyły we współczesnym, wysoce kapitalistycznym społeczeństwie? Jak Teatr 1 (trzecia część z serii kina obserwacyjnego / Observationa Film Series #3) opowiada o świecie reżysera, tak Teatr 2 (czwarta część serii) to pełnometrażowy dokument o relacji Hiraty z rzeczywistością. Seinendan, z siedzibą w Komaba Agora Theatre w Tokio, to dosyć duży zespół teatralny, w którego skład wchodzi 60 aktorów i 20 członków obsługi. Jednakże nie występują oni w teatrach powyżej 200 miejsc dla widowni, by zintensyfikować przeżycia publiczności. Ponadto nigdy nie próbują przyciągnąć uwagi nazwiskami aktorek i aktorów o statusie gwiazdy. Stworzenie misternego modelu, jakim jest sztuka dokładnie odwzorowująca ludzkie życie i zachowania, wymaga wielu prób, które dla jednego utworu scenicznego trwają dłużej niż dwa miesiące. Sprawia to, że utrzymanie Seinendan z dochodów ze sprzedaży biletów jest niemożliwe i zespół wspierają dotacje otrzymywane od japońskiego rządu oraz różnych fundacji. Ze względu na kryzys gospodarki rynkowej i finansowe problemy japońskiego rządu wydatki na sztukę maleją z roku na rok. Nie jest nieprawdopodobne, że nawet Seinendan, jeden z najważniejszych zespołów teatralnych Japonii, zawiesi swoją działalność przez utratę środków, z których zazwyczaj się utrzymuje.

Bohater filmu, Yamauchi Kazuhiko, startuje w lokalnych wyborach samorządowych z ramienia rządzącej partii liberalno-demokratycznej premiera Koizumiego. Yamauchi podporządkował całe swoje życie kampanii wyborczej. Od świtu do późnej nocy uczęszcza na mityngi, agituje z megafonem na ulicach i stacjach metra. Sam właściwie nie rozumie, na czym polega jego program, powtarza tylko frazesy wbite mu do głowy przez partyjnych przywódców. Jest typowym kandydatem przywiezionym "w teczce": nie ma pojęcia o potrzebach wyborców, ale ma twarz, która "wzbudza zaufanie" i może korzystać z partyjnego zaplecza.