Laszlo Kovacs urodził się 14 maja 1933 roku w Cece koło Budapesztu. Ukończył wydział operatorski Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej i Filmowej w Budapeszcie (w latach 1952-1956). Pod koniec 1956 roku, po zdławieniu rewolucji na Węgrzech przez wojska radzieckie uciekł, razem z przyjacielem ze szkoły - Vilmosem Zsigmondem, na Zachód z prawie dziesięcioma tysiącami metrów materiału filmowego - który zdobył filmując za pomocą kamery, ukrytej w siatce na zakupy - wydarzenia rewolucji dzień po dniu. Dotarli do Austrii gdzie po zmontowaniu z tego materiału filmu, sprzedali go producentowi. Jednak okazało się, że wydarzenia rewolucji przestały być interesujące dla mediów i dopiero wiele lat później materiał ten ujrzał światło dzienne w amerykańskiej telewizji CBS (która zdecydowała się wyemitować go w 1961 r.). Następnie w 1957 roku Laszlo Kovacs razem z Vilmosem Zsigmondem dotarli do Stanów Zjednoczonych, gdzie po sześciu latach otrzymali obywatelstwo amerykańskie. Przez dziesięć lat Kovacs pracował tam głównie jako technik laboratoriów telewizyjnych. Jego amerykańska kariera operatora zaczęła się od pracy nad filmami Easy Rider (Swobodny jeździec), Five Easy Pieces (Pięć łatwych utworów), That Cold Day in the Park i The King of Marvin Gardens. W tej chwili jego dorobek filmowy liczony jest na ponad 70 filmów fabularnych. Kovacs razem z Zsigmondem są bohaterami filmu dokumentalnego „No Subtitles Necessary: Laszlo & Vilmos” zrealizowanego przez Jamesa Chressanthisa, gdzie o operatorach wypowiadają się tacy wybitni artyści, jak Martin Scorsese, Dennis Hopper, Mark Rydell, Owen Roizman i Haskell Wexler.