Natacha Rambova 

Natacha Rambova (1897.01.19 - 1966-06-05) była kobietą o wielu twarzach i rozlicznych zainteresowaniach. Zajmowała się projektowaniem kostiumów i dekoracji do filmów, była dyrektorem artystycznym w wielu przedsięwzięciach, była autorką wielu sztuk scenicznych, gwiazdą kina niemego, Egiptologiem oraz kolekcjonerką antyków.
Pomimo tak szerokiego wachlarza zainteresowań oraz pokaźnej liczbie sukcesów na wielu płaszczyznach, kojarzona jest najczęściej jako druga żona gwiazdy kina niemego Rudolpha Valentino.
Rambova przyszła na świat jako Winifred Shaughnessy, córka Winifred Kimball i jej pierwszego męża Michaela Shaughnessy.
Warty odnotowania jest również fakt, że Natacha była prawnuczką Hebera C. Kimballa - przywódcy kościoła Mormonów.
Kiedy matka Natachy wyszła ponownie za mąż za zajmującego się branżą kosmetyczną milionera Richarda Hudnuta, adoptowana przez niego Natacha przyjęła również nazwisko Hudnut.
Nie bez znaczenia dla córki był również krótki związek matki Natachy z Edgarem Sands de Wolfe, bratem Elsie de Wolfe - pionierki w dziedzinie dekoracji wnętrz, której to partnerką biznesową w późniejszych latach została Natacha.
Rambova uczyła się USA i Wielkiej Brytanii w szkołach, które rekomendowała Elsie.
Później trafiła do rosyjskiego baletu, nad którym pieczę trzymał Theodore Kosloff, z którym to Natacha odnotowała burzliwy romans.
Rambova pracowała również swego czasu z urodzoną w Jałcie gwiazdą kina i sceny teatralnej Ałłą Nazimovą, która jako jedna z pierwszych osób poznała się na talencie Natachy, wtedy to Rambova rozpoczęła tworzenie dekoracji do obrazu "Camille".
Stworzone przez nią dekoracje do filmów "Camille" i "Salome" (dekoracje bazowane na rysunkach Aubrey Beardsley) do dziś stanowią sztandarowy przykład twórczości z gatunku Art Deco.
"Camille" przynosi Rambovej nie tylko sukces na płaszczyźnie zawodowej ale także stwarza nowe możliwości z zakresu życia osobistego - na planie tego filmu Natacha poznaje swojego przyszłego męża Rudolpha Valentino.
Para bierze ślub 14.03.1922 w Meksyku, którego rezultatem jest nakaz aresztowania Valentino i postawienie mu zarzutu bigamii (Rudolph nie miał rozwodu ze swoją pierwszą żoną Jean Acker) - pobrali się ponownie w 1923 roku.
Kontrakt Rudolpha Valentino z Paramount Pictures, który zobowiązywał go do wierności względem wytwórni, stanie się przyczyną wielu kłótni między Natachą a Paramount, odbijając się szerokim echem na ich związku.
Coraz większe mieszanie się Natachy w sprawy wytwórni sprawi, że zostanie ona osądzona przez wielu ludzi tam pracujących o zawyżanie kosztów produkcji i popychanie męża do przyjmowania ról bardzo statycznych i przesiąkniętych sztuką, nie przynoszących jednak dużych dochodów.
Małżeństwo Natachy i Rudolpha rozpada się w 1926 roku, krótko po tym jak Valentino podpisuje kontrakt z United Artists - dokument uwzględniał, że Rambova nie może być obecna na planie żadnego z filmów amanta.
Po tym zdarzeniu Natacha pracuje dość sukcesywnie jako projektantka mody w Nowym Jorku. Z pod jej ręki wychodzi wiele kostiumów używanych w sztukach wystawianych na Broadwayu - w których również ona sama bierze udział.
W 1934 Rambova wychodzi za mąż za hiszpańskiego arystokratę, hrabiego Alvaro de Urzaiza. Wraz z mężem przeprowadza się na jedną z wysp Wysp Balearskich - Majorkę, w pobliżu wschodniego wybrzeża Hiszpanii.
W 1962 roku Natacha przekazuje Muzeum Sztuki w Utah pokaźną kolekcję egipskich artefaktów oraz wydaje książkę o starożytnej sztuce egipskiej, pozycję tą ofiarowuje Fundacji Bollingen.
Natacha Rambova umiera w 1966 w Kalifornii w wieku 69 lat.