Grupa emerytów, pragnąć pomóc przyjacielowi, planuje dokonać włamania do banku.

Crimen to po łacinie "zbrodnia". To także tytuł powieści Józefa Hena, na podstawie której powstał scenariusz serialu Laco Adamika. Akcja cyklu toczy się w XVII wieku, kiedy I Rzeczpospolitą wstrząsnęły krwawe i wyniszczające wojny ze Szwecją, Rosją i Turcją. Główny bohater, Tomasz Błudnicki jako siedemnastoletni chłopak brał udział w jednej z tych wojen. Uczestniczył w zbrojnej wyprawie na Moskwę, by wesprzeć Dymitra Samozwańca I. Niestety, schytany do niewoli, spędził w niej blisko dziesięć lat. Kiedy wreszcie udało mu się wrócić do ojczyzny, był już innym człowiekiem. Nawet strój wyróżniał go spośród mieszkańców rodzinnego Sańska. Pod czerwoną czapką miał głowę wygoloną niemal do gołej skóry. Puste i wypalone było również jego wnętrze. Błudnicki, mimo wciąż młodego wieku, niczego już od życia nie oczekiwał. Wręcz przeciwnie - czekał na śmierć. Ze wstrętem odrzucał zło i przemoc, z którymi obcował tak długo. Za długo. Niestety, po powrocie do rodzinnego miasta dowiadział się od przyjaciela, że jego ojciec nie żyje. Co gorsza, najprawdopodobniej nie zginął śmiercią naturalną. Chcąc nie chcąc Błudnicki postanawia jeszcze raz wziąć broń do ręki i znaleźć zabójców rodzica... Reżyser zadbał, by kryminalno - przygodowa intryga nie zdominowała serialu. Podkreślił więc historyczne tło opowieści, losy bohatera nierozerwalnie splatając z obrazem epoki. Zdjęcia zrealizowano głównie w Sanoku, Tarnowie, a także we wnętrzach i na dziedzińcu zamku w Pieskowej Skale oraz w skansenie koło Babiej Góry. Oprócz aktorów zatrudniono kilkuset statystów, z których każdy otrzymał siedemnastowieczny kostium. Ekipa dołożyła starań, by kulminacyjne sceny serialu miały szczególnie widowiskową oprawę.

Młody dziennikarz zbiera materiały do reportażu i angażuje się w sprawy mieszkańców podwarszawskiej wsi.

Dzieje reemigrantów z Francji, którzy powrócili do Polski po II wojnie światowej. Akcja serialu obejmuje lata 1946 – 1956. Grupa mieszkających we Francji Polaków – emigrantów z lat trzydziestych – podejmuje się osuszenia i zagospodarowania ziem na Żuławach Wiślanych. Nowi osadnicy zakładają spółkę, na czele której staje ich przywódca – Kazimierz Mikuła.

Akcja filmu toczy się w 1956 roku. Jan Tokarski przeżywa romans z piękną Margit. Jest już bliski myśli porzucenia żony i dzieci, które zostały w kraju. Jednak pewnego dnia, podczas randki w kinie, ogląda wstrząsającą kronikę filmową z rozruchów w Poznaniu. Poruszony do głębi wydarzeniami, zachodzącymi w ojczyźnie staje przed fundamentalnym problemem określenia własnej przynależności narodowej.

Król Kazimierz, będąc na łożu śmierci, wspomina swoje życie i niełatwe panowanie.

Trzej chłopcy konstruują wehikuł czasu, którym przenoszą się do 1406 roku.

Metaforyczna opowieść, w której wojna staje się formą niewinnej dziecięcej zabawy.

Historia bezrobotnego urzędnika, któremu szczęśliwy przypadek otwiera drzwi do błyskotliwej kariery.