Tomaso Albinoni 

Tomaso Albinoni urodził się 8 czerwca 1671 roku w Wenecji jako syn bogatego producenta papieru i kupca. Był jednym z największych kompozytorów późnego baroku.

Tomaso początkowo był przyuczany do zawodu producenta kart, jednocześnie biorąc lekcje muzyki, co było popularne w bogatych domach. W roku 1694 Tomaso zdobył popularność jako kompozytor, tworząc swą prawdopodobnie pierwszą operę: "Zenobia, regina de Palmireni". Sukces ten zapoczątkował bogatą twórczość operową Albinoniego, który pisał jedno, dwa dzieła rocznie, od 1703 roku wystawiane nie tylko w Wenecji, ale też w takich miastach jak: Florencja, Genua, Bolonia, Ferrara, Brescia, Rzym, Treviso. Przez pewien czas pracował dla księcia Mantui, Karola IV Gonzagi.

17 marca 1705 roku Albinoni poślubił w Mediolanie śpiewaczkę Margheritę Raimondi. Młoda para zamieszkała w weneckiej dzielnicy San Trovaso. W styczniu 1709 roku zmarł ojciec Tomaso. Kompozytor pozostawił prowadzenie firmy swoim braciom - sam zajął się muzyką, zachował jednak 1/3 udziału w zyskach. W 1722 roku żona Albinoniego zmarła na zapalenie jelit. Rok ten jednak był dla niego udany, stworzył "12 concerti a cinque, op. 9" dla elektora bawarskiego. Od tej pory otrzymywał zlecenia muzyczne z Monachium.

Swoje ostatnie opery komponował w 1734 i 1743 roku. Resztę życia spędził wraz z trojgiem swych dzieci w skromnych warunkach. Przez dwa lata był przykuty do łóżka, zmarł w wyniku cukrzycy i zapalenia strun głosowych w 1751 roku.